all is one

• an itibarıyle dinlediğim arabesk albüm. arabesk olduğu için kötü olmak zorunda değil. ama bu arabesk olduğu gerçeğini değiştirmez. babalar gibi arabesk metal yapmışlar, hiç lafım yok. ama bir kaç lafım var tabii:
  
  - orphaned land'in sahara ve el norra alila albümleri dışında sürekli değiştiğine çok net şahit oluyoruz. mabool bambaşka bir albüm olarak geldi, orwarrior da keza bambaşka oldu. bu albümde de aynı değişim daha baştan "clean vokal" üzerine kurulu olmasıyla belliydi. değişik bir albüm olduğu için kimsenin orphaned land'i suçlama hakkı yok bence. aynı kalmalarından iyidir. bu ilerici düşündüklerine delalet eder ki bir grup yerinde saymaya başlarsa o grup başarısızdır benim gözümde.
  - ama (tabii ki bir ama gelecekti)... yani bir şeyler eksik. arabesk olması bence kötü değil. hatta baya zengin olmuş. ama progresiflik açısından biraz karışmış sanki. yani daha "düz adam metali" olmuş diyebilirim. codeword: uprising'deki, disciples of sacred oath ii'deki, ne bileyim, call to awake'deki falan progresif tınıları hesaba katınca, brother, our own messiah falan bayaaaağı tırt kalıyor, kimse kusura bakmasın. düz şarkı işte. melodik olarak çok zengin, ama progresyon açısından dar alanda kısa paslaşan bir albüm olmuş.
  - vokaller iyi mikslenmemiş, çok sori. seçilmiyor yani. brutal vokali daha iyi anlıyorduk mabool'da falan o derece. gömülü kalmış. genel olarak miksajda falan bi sıkıntı yok ama bence. iyi yani. (bu arada an itibarıyle yamaha hs80m referans monitörlerle dinliyorum albümü, ipod kulaklığıylan değil)
  
  albüm tam olarak bittikten ve bir kaç kere daha albümü dinledikten sonra tekrar geri döneceğim. geri dönüşüm acı olacak. hehe.
  
  edit: albüm ilerledikçe arabesk dozu artıyor. bizim kemancılar iyi iş yapmış ama, o çok net.
  edit 2: fail isimli şarkıda biraz brutal var. şaşırdım vallahi. güzel olmuş o brutaller. brutali severiz, yaradandan ötürü.
  
  albüm bitme editi:
  
  sası bir albüm olmuş. sası derken nasıl sası? tekil olarak şarkılar fena değil. güzel. dinletiyor. dediğim gibi, oldukça arabesk falan ama güzel. yeteri kadar yüksek, gaz, progresif veyahut sofistike değil maalesef. yani sığ biraz şarkılar. enstrumental olarak çok çok zenginler, melodik olarak da kabaca zengin diyebilirim, ama total olarak derinlikli değiller, sığ şarkılar. bir albüm kisvesi altında bir araya gelince iyice sası oluyor. yani albüme topyekün bakınca şarkıların yerlerini değiştirsen bişey farketmez. başı kıçı belli değil, bi "akış" söz konusu değil. halbuki bu albüme kadar bütün albümlerde (mabool zaten mecburen öyle) bir akış vardı. yani albüm, tek tek şarkıların toplamından daha büyük bir şey ediyordu. bu albüm ise "shuffle friendly" bir albüm olmuş ki şafıl denen şeyden nefret ederim ben, öyle böyle değil. böyle çerezlik şarkılar yapmışlar işte. bunu da gene piyasaya oynamaya falan bağlıyorum ben. neyse güzel olmuş ama orphaned land'in en başarısız albümü olmuş malesef. bu kadar prodüksiyon gücünü sahara'ya bi koyun bakalım ne oluyor yani. öyleyken böyle. o yüzden şimdi sahara açıp dinliycem. doymadım çünkü.
  
  bir sonraki albümü bekliyorum artık.