gezi parkı direnişini en iyi anlatan şiir

• bilene az rastladığım ve bundan mutlu olduğum ayhan kırdar'a ve ona ait korku şiirinden herkes nasiplenebilir; geziden önce, gezide ve geziden sonra. son üç mısrada pablo neruda'ya selam yollamıştır. ruhu şâd olsun.
  
  korku
  
  ağacın birine bir balta dayalı
  o ağaç benim
  diz boyu yaprak dökmüşüm düşünceden
  çıkabilmek ah çıkabilmek
  bu bin yıl süren geceden
  
  bir kedi
  dayamış akvaryumun camlarına cam gözlerini
  o balık benim
  yüreğim ağzımda bir jiklet
  günün her saatinde çiğnediğim
  yaşamak güzel yaşamak iyi
  yaşamak gümüş bir olta gibi işlemeli
  
  kuşkulu nehirler birikiyor denizime
  denizimi korsanlar basıyor
  kanlıkurukafalardan bayraklar dizili dört yönüme
  
  yasak bölgelerin toprağı mayın yüklü
  o toprak benim
  hiç yeşermedim ama hiç mi hiç
  ne yağmur ne güneş
  ne kurt ne kuş ne çoban
  zaman biberli bir lokma gibi boğazlarımda duran
  ak düşlerime kan sıçrıyor korkuyorum
  korku kirli bir kandır yüreğimde dolaşan
  
  mevsimler duman duman
  mevsimler dört vagonlu bir tren
  çanlı
  çıngıraklı bir çalar saat ömür denilen
  ki nurdan bir el kurmuş
  ve ölüm
  bir sarkaç olmuş üstüme üstüme varıp gidem
  hangi kapıyı açtımsa bıçak biliyorlar
  hangi yola çıksam karanlık
  birkaç kırık karanlık birikiyor içimin çukuruna
  önce ellerim diyeceğim önce ellerim
  -ellerim defalarca sarı ellerim defalarca keder-
  korku yağmurunda paslanmış antenlerim
  
  ben korku denizindeki balık bitkin
  ben korku dalındaki yaprak soluk
  ya sen ya siz ey aşk dostluk
  nerdesiniz
  
  parmaklarım demir parmaklı bir kapı
  her şafak söküşte alnımı dayadığım
  ağladığım
  sizler için ağladığım kendim için ağladığım
  doğmak: düşman kazanmak
  doğmak: bir düzüne diş ve bir avuç tırnak
  doğmak: bir hançer gibi çıkıvermek kından
  
  -gelin de görün caddeler kanrevan
  gelin de görün caddeler kanrevan
  gelin de görün caddeler kanrevan-