hinduizm

• dinler tarihi okumalari ozellikle de smith'in kitabindan yapiliyor ise (huston smith, world religions, harpercollins 1986 ed) hinduizm insani en cok zorlayan bolumlerdendir. her seyden once smith hinduizm uzerine bu kitap haricinde de arastirma yapmis, konuda uzman bir akademiktir ve hinduizmi uzattikca uzatir. oysa hinduizm uzadikca sikan bir mevzudur, hayatin aslinda ne kadar bos oldugu, hic bir sey istemememiz gerektigi, istedikce nirvana'ya nah ulasacagimiz gibi tenetleri vardir. malin onde gideni olmayip samsara'nin sonsuz dongusunden (kelime tekrari olmadi mi simdi, zaten samsara sonsuz dongu demeye geliyor olsa gerek, allahin belasi sanskritcede) kurtulabilmemiz icin de yoginin yollarindan birini secmemiz; nirvanaya aklimizla ulasacak isek jnana yoga'ya, yolu sevgiden gecen herkesle bulusup nirvanaya beraber ugrayacaksak bhakti yogaya, bir is bir olus, kisacasi amele gibi calisacaksak karma yogaya, ben farkliyim durusu yapip, nasil oluyorsa "ilim ile, psikoloji ile, vucudumuza da hakimiyet ile" ortak paydasinda calisacak ise raja yogaya gonul vermemiz icap ediyor. bu sonuncu ve en zor yontem olan raja yoga, zaten adindan belli rajalara layik bir alandir. bunun haricinde hinduizm her acidan farkli degerlendirilen bir dindir; smith hinduizmi cok sevdigi icin "aslinda hindular monoteisttir, o tanrilar tanricalar hepsi tek tanrinin farkli yuzleri" gibi aciklamalara girisir ama bir cok hindu icin binlerce tanri ve tanrica kendi komsulari kadar farkli ve ozel kavramlardir. yazar hinduizme inceden gicik olmakta, bu dinin destekledigi brahmin sinifina ise nanik cekmektedir.