interiors

• woody allenın 1978 yapımı "aile dramı". filmin bir küçük gülümsemeden yoksun olması affedilemez. hadi içimizi bayan karton ötesi karakterler aile üyelerinin esas sorununun ölü/ruhsuz olmak olduğunun altını çizmek içindir diye hayra yoralım, peki yönetmenin her derde deva olarak filme düşürdüğü kanlı canlı olduğu varsayılan pearlün baya bir prototip olmasına ne demeli. insanların hissetmekten çok hislerini dile getirme derdine düştükleri, üstelik görsel oyunlara da yer vermeyen filmin sözde dramatizmi insanı bir türlü içine çekmiyor . "two thumbs down" işte ^* ara^*
  
  (bkz: ben filmine film demem woody içinde olmayınca)