when a man loves a woman

• casting faciasi olan bunaltici film.
  
  ne andy garcia'nin ne de meg ryan'in canlandirdigi tiplere uyum saglayamamasi soz konusu oldugu gibi, hayatinda muhtemelen hic sarhos olmamis olan meg kisisinin cizdigi alkolik profilide evlere senliktir. karakterlerini adam gibi oynayamama soyle dursun, bu ikisinin cift olarak olusturdugu gorunum de meksikali bir taksi soforu ile ciliz alman sarisinin gosterebilecegi uyumluluga esdegerdir (misal olarak, ciddiye almayin o kadar). butun bunlarin yaninda meg kadininin canlandirdigi karakterin aymazligi ve antipatikligi de eklenince (yani kadin icer, kucuk kizini dover, sacmalar felan, bizden de bu kadina sempati duymamiz, icten ice desteklememiz beklenir, peeh) filmde cekilir bir nokta kalmiyor. yani giris bolumundeki ve aradaki diyaloglara prim verecem ki metin yazari iyi calismis diyelim, yok onlari da oyuncular eziyorlar. meg ryan'a her halukarda sabredebilenlere uyusturucu niyetinde verilebilecek nitelikte film, yoksa olmamis.