1 entry daha
  • 'baumeister'ın willpower isimli kitabında deneyleriyle beraber anlattığı kavram. o deneylerden 1998'te yapılmış olan bir tanesi şu linkteki yazıda da anlatılıyor.

    özet geçeyim:

    bir grup genç yemek tatma ile ilgili bir deney yapılmak üzere çağırılıyor. karnınız aç gelin deniyor. bu elemanlar 3'er kişilik gruplara ayrılıp tek tek bir odaya giriyorlar. odada bir tabak mis gibi kokan çikolatalı kurabiye, ve bir kase de turp var. evet bildiğimiz turp.

    ilk gruba deniyor ki "kurabiyelere dalın, gömüştürün." bunlar girip kurabiye yiyip çıkıyor.

    ikinci gruba deniyor ki "kurabiyeye dokanmayın, siz turptan yiyin." bunlar da turp yiyorlar. e tabi akılları kurabiyede kalıyor. kimisi kokluyor, yememek için kendini zor tutuyor. ama yemiyorlar, yani iradelerini kullanıyorlar.

    üçüncü bir grup ise 'kontrol grubu' olarak yemek odasına hiç girmeden direkt deneyin ikinci kısmına katılıyor.

    daha sonra bu arkadaşlara deneyin ikinci kısmı olarak başka bir yerde puzzle çözme görevi veriyorlar. puzzle yapılması imkansız bir puzzle tabi. amaç sadece ne kadar sürede vazcaydıklarını gözlemlemek.

    sonuçlar şöyle: yemek odasına hiç girmeyenler ortalama 20 dakika puzzle ile uğraşıyor. kurabiye yiyenler ortalama 19 dakika dayanıyor. turp yiyenler ise "sikerler hacu uğraşamam" deyip ortalama 8 dakikada kalkıyorlar.

    yani arzulara karşı bir irade ile karşı koymak, freud'un tabiriyle 'id'i baskılamak, ego'yu yoruyor, tüketiyor, gücünü azaltıyor. bir yerden alıp, başka yere koyuyor ego.

    işte baumeister buna ego depletion diyor.
5 entry daha
hesabın var mı? giriş yap