sait maden

• şu şiirin sahibidir:
  
  ben de var oldum bütün bu nesneler arasında
  su gibi, ağaç gibi, ot gibi gerçek.
  
  kimi kanatlar öptü, kimi ayaklar alnımdan,
  ya sevinçten içerim pır pır; ya korkudan benzim uçuk.
  
  titredim karşısında dünyanın gün gün, saat saat
  taşlar arasında ben yüce, düşler arasında ben küçük
  
  bütün değişimlerin durdum eşiğinde uykusuz
  bir yüzüm gecelerden içeri, bir yüzüm tanlara açık.
  
  ve tenle can arasında mevsimler boyu
  bir elim çöl, bir elim çiçek.
  
  her şeyle, her şeyle, her şeyle kardeşliğim var:
  denizle kum, yaprakla çiğ, balıkla kılçık.
  
  dağın arka yamacında kalanlara kör
  götüren kervan oldum bulut ve burçak
  
  uçsuz bucaksız evrene oğullar, oğullar saldım,
  atlar ki zor karanlığı yırtıp geçecek
  
  tattım denizlerin tuzunu, bal sızdırdım güneşlerden,
  yaşayanlarla öldüm, ölülerle dirildim; ne kaldı çok çok?
  
  her okuduğumda eskilere gidiyorum, kafam karıncalanıyor. içiyorum sonra. sağlığına sait abi.