telvin

• halden hale, renkten renge girme. bir ânda bütün ikiliklere ulaşabilme, iki zıt uç arasında metronom misali salınma. sırası gelince kendini tanrı sayma, varım diyebilme; sırası gelince toprak seviyesine inme, zillete ulaşma, yokum demedir telvin. her an başka bir yolda, her an başka bir durakta^* olmadır. temkinli olarak telvin ile tevil arasında salınanlar için (bkz: yorum bilgisi)