güneşin aynasında

• bugüne kadar nasıl olup da yazılmadığına hayret ettiğim fikret kızılok ve bülent ortaçgil ortak parçası... pencere önü çiçeğinde yer edinmiş bu şarkıda kızılok ve ortaçgil tüm marifetleri ile kelimeleri boğazımıza bir ilmek gibi dolamayı bilmişler ,altımızdaki sandalyeyi itmeyi de bize bırakmışlardır...
  
  güneşin aynasında ben
  bende bir düş
  düşte bir çocuk, çocukta yol
  yolda toz, tozda avuç, avuçta kader
  kaderde sen, güneşte akşam oluyor
  ben düşünürken
  
  düşüncemin çiçeğindesin
  yedi iklim dört mevsimdesin
  canımın yongalarında
  gölge gibi hep peşimdesin
  kırmızının kuytularında,
  yeşilin uykularında,
  karanfilin kokularında
  şebnem olur gider gözlerin
  
  arkamı dönsem önümde
  istemesem de içimde
  çocuğun umutlarında
  kiminin korkularında
  
  güneşin aynasında ben
  bende bir düş
  düşte bir çocuk, çocukta yol
  yolda toz, tozda avuç, avuçta kader
  kaderde sen, güneşte akşam oluyor
  ben düşünürken
  
  düşüncemin çiçeğindesin
  yedi iklim dört mevsimdesin
  canımın yongalarında
  gölge gibi hep peşimdesin
  kırmızının kuytularında,
  yeşilin uykularında,
  karanfilin kokularında,
  şebnem olur gider gözlerin
  
  kalemin yasaklarında,
  çalışan parmaklarında,
  ve ağaran saçlarında
  tutsak olmuş bir düşüncesin
  bil bakalım sen nesin
  
  güneşin aynasında biz
  bizde bir düş
  düşte bir çocuk, çocukta yol
  yolda toz, tozda avuç, avuçta kader
  kaderde sen, güneşte akşam oluyor
  ben düşünürken...
  ben düşünürken