varlık ve hiçlik

• yokluk diye bir şey yoktur. yokluk kendi kendini tanımlayan yegane şeydir ve varlığın üzerine çizildigi kanvas gibidir. her neki kendinde tamamde ve dısına açılmaz o artık yoktur, kendinde tamam oldugundan disından topyekün bagimsizdir artık.
  
  varlık ise birbirini tanımlar ve tamamlar o yüzden var oluş hep yarımdir. varlık eğer varsam suda var buda var var diyerek çevresiyle tanımlanır, ki bundan ötürü cevresi ile tanımlanan ve cevresini tanımlayan bu seylerin yokluğa oykunmesi sonucu zaman oluşmuştur. zaman bu seylerin birbirini tanımlayacak kendi içlerinde yok olan bir bütün olmalarını sağlayacak bir uzam olarak varlığın kendisini diğer tüm uzamalar gibi gene bulmuştur. hem dert hem deva bu durumun sonucunda varlık kendindini toparlamaya çalışan dagilmisligini koyorsa çalışan bir yoklukturki bizler ne zaman kendimizi bütün sayabilecegimiz bir parçamızdan uzak hissederiz kendimizi o an onun yokluğu ezer bizleri. zira onun ile beraber kurabileceğimiz iliskinin bizi getirebileceği uzamız bir yokluk durumundan ziyade onun yokluguyla dağılan ve toparlanmayın bir benin hem yokluktan korkması hemde onu istemesi durumundayizdir.