michael mann

• modern yapı-kavşaklarının minimalist açılımı. the keep'in ulaştığı kayıp anlar statüsüyle birlikte; her janrı yeterli cool dozajıyla tekrardan tanımlaya bileceğini kanıtlamış; şuç üçlemesiyle kendi şimşeklerine saygı duruşunda bulunmuş-zor adam. kanımca "the insider" en olgun, the keep' en yabancı-ve heat en bilindik filmidir.
  ama hep akılda tutulması gereken; mann'in sinemasını biçimleyenin ilişkiler olduğu gerçeği. bu bazen, beklendiği üzere bir kadınla erkeğin ilişkisi olabilir. ama bir kaç saniye berisi bir erkekle bir erkeğin ilişkisidir. bir hırsızla bir polisin, bir şehirle bir insanı ve tüm medeniyetle doğanın ilişkisini görürsün onun filmlerinde. ve an gelir hepsi bir birine bağlanır. dikkatli bakmana gerek yok. bekle, gelecektir.
  tüm o aksiyon sanelerinin müthişliği ile çelinemeyecek bir okyanus manzarası yatıyor bu merminin sersemlediği yerde. yaptığı işe saygı duyduğu için sen takılırsın hd viper kameralara, spinotti'nin takımyıldızı çehresine ve kuşkunun ritmi çarpar seni arka planda. ama meselesi seninledir. bu dünyanın bir sokağında bu tür bir ilişki, bakış olduğunu bilir. bahse girmiştir. beklersen gelecektir...
  ayrıca mann kişisel üniversite tarihimi de düğümlemiştir benim. önce de palma ile vecdi sayar çekişmesi. " -ya bırak hocam loach'ı cannes'da de palma'nın yeni filmini gördün mü? ondan söz et sen'ler; sonrasında pro-nun 'ne tür filmlerden hoşlanırsın? sorusuna/manhunter dvd'sini masaya fırlatarak: "işte bu tür filmlerden hoşlanırım..." demeler. gel de tutukla şimdi bu zihni.