aleksey niliç kirilov

• aci ceken ruhlarin avcisi dostoyevski'nin (bkz: fyodor mihailoviç dostoyevski/#24380350) en cok aci ceken karakterlerinden biridir..
  
  dostoyevski, ecinniler'de kirilov karakteri uzerinden intihar konusunu irdeler.. bir muhendistir kirilov, insaat muhendisidir ve ilginctir ki o da 27 yasindadir.. (bkz: 27'sinde ölmek)
  
  intihar'in bu kadar az gorulmesinin temelinde iki sey yatar.. birincisi aci'dir ikincisi oteki dunya korkusu..
  
  intihar edenler de iki cesittir: buyuk bir keder ya da ofkenin etkisiyle intihar edenler ve deliliklerinden oturu intihar edenler, ki bunlar birden yaparlar.. aciyi pek az dusunurler; fakat aniden yaparlar.. digerleri, yani akli basinda olanlar, cok dusunurler.. aci korkusu olanlar icin cozum ani olumdur, kocaman bir kayanin altinda kalip bir anda olmek gibi..
  
  kirilov'un intihar dusuncesinin temelinde ozgur kalmak ve tanri olmak vardir.. tanri olmak yasamakla olmek arasinda bir fark olmadiginda olur.. insan aci ve korkuyu yendiginde tanri olur, bu da intihar'la mumkundur..yani sirf korkuyu oldurmek icin intihar eden tanri olur.. su an dunya aci ve korku doludur, insanlarsa mutsuz.. mutluluk neden kisa surer ki.. hissettigimizde mutsuz, dusundugumuzde mi mutlu oluyoruz.. dusuncelerimizle, aklimizla degil de hislerimizle yasadigimiz icin mi genellikle mutsuzuz?.. hem acaba ''o''^* simdi ne yapiyor.. belki de dizinde bir kedi yavrusu var oksuyor.. mutlu mu acaba, belki biraz degismistir, herkes kadar, hersey kadar ben kadar.. neyse..
  
  kirilov, butun yasami boyunca tanrinin kendisine izdirap verdigini dusunur.. oysaki o, o kadar durusttur ki, ozellikle romanda kirilovla ilk tanistiginiz bolumlerde hayran kalirsiniz.. romanin bana gore stavroginden sonra en ilgi cekici karakteridir.. bu bolumler budala'daki ippolit terentyev (bkz: idiot/#25241382) gibi dostoyevski'nin tanri sorgulamasi yaptigi bolumlerdir..
  
  bazi anlara gelirsiniz ve zaman birden durur.. iste o zaman, olumsuzluk (yani ölümsüzlük) baslar.. ve iste o zaman insanoglu mutlulugu bulur.. ve yine iste o zaman, artik zaman yoktur, zamana ihtiyac duyulmaz.. neyse, fazla uzatmayalim kirilov iyidir, okuyunuz.. ustune bir de camus'un krilov'u anlattigi sisyphos soyleni'ni okuyunuz..
  
  ''çok tembel sayılmam ama bişey anlatmak ne zor geliyor bana. anlasın istiyorum herkes. herkes kahin olsun ben susayım:)) mutlulukla ilgili olarakta tanıyorum öle tipler hem gamlı hem çok dindar değil hem de mutlu...bilmiyorum nasıl beceriyorlar.''