kahire

• havaalanina inmenizle birlikte yasadiginiz hayal kirikligi sehri gezmeye basladiginizda da devam eder.sanki hicbir arac korna calmadan calismazmis gibi beyninizi felc eden korna seslerini hic araliksiz duyarsiniz.araclarina bindiginizde ise carpisan arabalara bindiginizi hisseder ve icinizden dualar etmeye baslarsiniz ve aman dikkat et adami ezeceksin dediginizde soforun alayli bir sekilde birsey olmaz bunlardan cok var bu sehirde dedigini bile duyabilirsiniz.zaten trafik kurali ya da isiklari diye birsey yok sayin, uygulayan yok zaten..taksi soforleri her kosebasindaki trafik polisiyle ahbaptir adeta.fakir halki adim atsaniz o adimin parasini ister sizden.gizeh bolgesindeki o piramitleri gezmeye gittiginizde resimlerdeki buyuleyici guzelligin nasil boylesine harap edilmis olduguna uzulursunuz.carsi icinde bir yerde yemek yiyelim dediginizde ve pecete istediginizde o ne dercesine yuzunuze bakip getirdikleri suyla ustunuze sicrata sicrata yikarsiniz elinizi oturdugunuz yerde ...temizlik anlayislari yok zaten...yerel pizza yiyelim deseniz cikista hamurcusuna ayri para isterler firincisina ayri para...nil nehri kenarlarinda camasir yikayan kadinlari kahirenin en islek caddesinde baslarinda sepet icinde camasirlari evlerine gotururken gorebilirsiniz.nil nehri gezisi,piramitlere,sfenks(zelzele firavunu)in gece goruntusune,muzelerine ve tarihine diyecek sozum yok ama bir daha asla gitmeye deger gormedigim sehir.