don byas

• gerçekten de 2. dünya savaşı sonrasında/sırasında ordudan yırtmayı başarabilen ve bebop'ın temellerini atacak "52. cadde kuşağı"nın^* az tanınan, ya da genelde unutulan süper tenor saksofoncularındandır. kök(en)leri swing'de olsa da, dizzy, bird ve monk'ın devrimiyle evrilebilmiştir, ve de coleman hawkins'le charlie parker arasındaki köprüyü oluşturduğu hiçbir zaman yeterince vurgulanamayacaktır. sırf swing'le bop arasındaki sentezi icra ederek oynadığı rolle bile unutulmazlara kafadan giriş yapmış sayılır. in walked bud'a jon hendricks'in yazdığı sözlerde de zikredilen müzisyenler arasındadır (çoğu yerde —lyric veritabanları— yanlış olarak "mr. byers" diye geçişini de esefle kınıyorum).
  
  bağlantıdaki 1945 tarihli kayıtta ben webster/coleman hawkins tarzı sıcak nefesli ve buğulu ballad'ımsı girişten sonra bebop ruhunu yansıtan, melodinin ritme dönüştüğü ("i look at melody as rhythm", charlie parker'dan andrew hill'e) başdöndürücü atak sayesinde yukarıda bahsettiklerim zannedersem vücut ve ses buluyor. eşlikçi slam stewart ise arşeyle çaldığı bas solosunu bizzat ve simültane-tane vokalize ederek çağdaşı ve coleman hawkins'le önemli işlere imza atmış olan bir diğer usta basçı major holley'e ve üslubuna selam çakmaktadır.