eretna

• bir yerde esasinda bircok seyin ortasinda duruyor benim icin eretna. bir var olma ve pek tabii ekmek parasi cikarma sahasi olarak "tarih"in icine kendimi attigimdan bu yana sonu gelmez beylik ve faydaci sorular donup duruyor kafada her dem: "arastiracaksin da ne olacak? bileceksin de ne fayda!"
  misal, alaaddin eretna! takribi 40 senelik bir hukumranligin hikayesini, aktorlerini, iliskilerini, cografyasini bilmek; faydaci zihniyeti de gectim, manevi-felsefi-entelektuel-o kolayca tanimlanamayan durtuler bazinda ne anlam ifade edebilir? kendisinin mogol mu uygur turk'u mu oldugunu tartismak; bati anadolu'daki beyliklerden kesinkes farkli bir sekilde dogrudan ilhanli (ve haliyle mogol) mirasinin takipcisi oldugunu ortaya dokmek; islam'la arasinin bir hayli iyi oldugunu, okumus yazmisliginin bulundugunu resmetmek ve bunun icin mesai harcamak, dusunmek, okumak, arastirmak, bilmek, yazmak...her seyin anlamli bir butunun parcasi oldugu hissi ne zaman ve nasil olusacak?
  tek bir kelimede gizli o anlamin kendisi: "elhamdulilili." kiymeti zamaninda pek bilinmemis olsa da turk sinema tarihi'ne her anlamda girmesi gereken hacivat karagoz neden olduruldunun "eretna"si, muhittin korkmaz'dan bahsediyorum. eretna'yi tarih kitaplarinin arasindan, onemsiz emirler mucadelesi anlatisindan, sikici sinavlar oncesinde ismi ertesi gunde unutulmak uzere ezberlenenler listesinden cikarip, kusteri'nin filmin sonunda yaptigi gibi, ete kemige burunduren muhittin korkmaz'dan. kurguymus, sinemaymis; varsin olsun! tarih diye simdiye dek hep gercek bildigimiz hikayeler, vakialar, uzun uzadiya tarihci analizlerindense; o hakikatin hicbir zaman kesfedilemeyecegini adi gibi bilen amma velakin aradaki bilgi seviyesi eksikligini sorun etmektense yaratici, sanatkarane bir uslupla bambaska bir sekle donusturen filmlere, romanlara buradan selam olsun! ne de olsa, evrende olmus ve olmakta olan her sey, aslinda bir kitabin, bir hikayenin icine koymak icin yok mu?