troçkist

• troçkizm "çağdaş uygarlık yolunda troçki ilke ve inkılaplarının bekçiliği" değildir elbette. birincisi marksizmin enternasyonalist devrimci mirasına sahip çıkmaktır. daha doğrusu, "kapitalizmin emperyalizm çağında" emperyalizm kavramının marksist analizi lenin'in emperyalizm teorisiyse, eylem kılavuzu olarak troçki'nin sürekli devrim teorisi de onun ayrılmaz bir parçasıdır. bu yüzden troçkizm yerine devrimci-marksizm, leninizmin dondurulan, ihanete uğrayan, çarpıtılan anlamına inat "bolşevik leninizm" diyoruz.
  
  ikincisi, proletaryanın bağımsız örgütlenmesi, işçi sınıfının devrimci hattının diğer sınıflara dayanan siyasetlere karşı ve onlardan bağımsız inşasıdır.
  
  bu anlamda bakıldığında "tekil şekilde örgütlenmiş troçkistler" yani bolşevik leninistler iktidara gelmişlerdir elbette. ekim devrimi ile iktidara gelenler "tekil şekilde örgütlenmiş" bolşevik partisidir.
  
  troçki "geçiş döneminde" taktik bir karar olarak bazı troçkistlere üçüncü enternasyonal partileri içerisinde çalışmayı önermiş ama bu partilerin artık işçi sınıfı hareketi adına kazanılamayacak yapılar olduğu dönemde, sovyetlerin yeniden inşası için ancak bir politik devrim gerektiği tesbitiyle beraber bu süreç dördüncü enternasyonalin bağımsız devrimci bir işçi enternasyonali olarak inşasına evrildiğinde tersine dönmüştür. bu anlamda bugün troçki'nin mirası ille şunla bunla beraber örgütlenmek değil, proletaryanın bağımsız hattını savunmaktır. (yani evet gidip de biraz troçkizlik yapmaktır diyelim).
  
  troçkist hareketler ve dördüncü enternasyonal bu entrizm meselesi yüzünden çokça bölünmüş, bu entrizm illetine tutulanlar katıldıkları partilerde "solcu öncüyü" kazanacağım derken bolşevik ilkelerden uzaklaşmışlardır.
  bu siyaseti hala izleyen 4. enternasyonal'in birleşik sekreterlik kanadı 60'larda che ve fidel'i troçkist ilan edecek kerteye gelmişler, 70'lerde fkö'de troçkist bir damar aramışlar, türkiye solunda pratikte en stalinist yapının (dev-yol) çevresine eklemlenip 2000'lerin başında ödp'nin tasfiye sürecini titreyip kendilerine gelemeden tamamlamışlardır. yine bu siyaseti izleyen troçkist gruplardan swp'nin türkiye'deki izleyicilerinden dsip, 90'larda seçimlerde chp'yi destekleyecek kadar burjuvazinin bir kanadının peşine takılmıştı, şimdi de malum diğer kanadının peşindeler. yine ingiltere'den militant grubu blair'in ingiliz işçi partisi'yle beraber seçimlere girmiştir. yine pek çok "troçkist" hareket işçi sınıfı devrimciliğinden uzağa düşerek 90'ların o meşhur "toplumsal hareketleri"ne umudu bağlamış, o hareketlerle beraber sönümlenmiştir.
  
  ancak elbette bu sınıf işbirlikçi siyasetin sorumluluğu troçki ve troçkizme atfedilemez. troçki tüm dünyada stalinist ajanlarca kovalandığı sürgün yıllarında dördüncü enternasyonalin bağımsız devrimci enternasyonalist çizgisini ortaya koyarak vermiştir bunun cevabını. aynı şekilde, yine troçkist gelenekten gelen ve kendi özgücüyle, sınıf işbirliği yapmadan devrimci sınıf siyaseti yapan yapılar mevcuttur tüm dünyada. örneğin nahuel moreno öncülüğünde inşa edilen uluslararası işçi birliği latin amerika'da ve özellikle arjantin'de, pek çok sol grup peronizmin ve guevaracılığın izindeyken bağımsız devrimci hattıyla güç kazanmış, nikaragua'da, portekiz'de faşizme karşı mücadelede etkin olmuştur, latin amerika solunda işçici bir damar oluşumuna katkıda bulunmuştur.
  
  yani ne troçkistlerin hiç iktidara gelmedikleri doğrudur, ne de hiç bir yerde tek başına örgütlenmedikleri. bugün doğru olan adına troçkist densin ya da denmesin, marksist, işçici ve enternasyonalist olan devrimci güçlerin birliğidir.