melih cevdet anday

• "ben ozgurlugumu, diyebilirim ki, ozan olmama borcluyumdur. cunku
  yaratma, mecaz, imge, simge yoluyla, ozgur olarak du$unduklerimi
  soyleyebildim diyemesem de, ozgur olunabilecegini sezdim. $unu yuzde
  yuz eklemem gerekir: du$undukten sonra degil, $iir olarak
  du$unebiliyorum ancak. $iir benim aklimdir. akilci $iiri bu anlamda
  anliyorum. yasaklar konusuna gelince; yasalarin akla yasak
  koyabilecegine hicbir zaman inanamadim. tarihe inaniyorsaniz bu
  sozume de inanirsiniz. insan du$uncesinin ilerlemesi hep yasaklar
  icinde olmu$tur. demek 'yasaklar var, ben du$uncemi soyleyemiyorum',
  du$uncesi yanli$tir. akil hep yasaklari a$mi$tir. du$unemeyenler ya
  da yaratamayanlardir yasaklardan yararlanmak isteyenler.
  benim 'yanyana' kitabim ciktigi zaman mahkemeye verildim. savci yedi
  bucuk yil hapis istedi. gerci aklandim ama bugun size soyleyecegim
  $udur: mahkemede soz konusu edilen $iirlerden birinin, 'ani'
  $iirimin, rosenbergler icin yazildigi o gun kanitlansaydi yatacaktim.
  ama oradan bu kadar yil gecti, rosenberglerin sucsuz olarak
  olduruldukleri gercegi bizim televizyonumuzda da bir filmle
  gosterildi. ben en guc durumda o $iiri yazip yayimladim. okurlarim da
  biliyorlardi bu $iirin kimler icin yazildigini. sloganlar her zaman
  mahkum edilebilir, ama $iiri mahkum etmek guctur, mahkum edilse de
  mutlaka yengin cikar. cunku zamana dayanan bir $eydir $iir."
  
  melih cevdet anday
  
  ic. cagda$ turk $iiri antolojisi, haz. memet fuat, c.1 (1920-1970),
  adam yayinlari, 5.b. istanbul ekim-2000, s. 323.
  
  ayrica:
  
  (bkz: ani/#1894998)