madeo

• güney kore'nin oscar adayı olan madeo son derece mütevazi görünen, ama her yerinden zeka fışkıran bir kurgu ve nefis oyunculuklarla dolu bir film. her şeyden önce bir suç filmi, ama insani, duygusal bir öykü de anlatıyor aynı zamanda. kim hye-ja'nın inanılmaz bir ustalıkla can verdiği aşırı korumacı, aşırı duygusal, aşırı sevgi dolu, her şeyiyle "aşırı" anne karakteri (adını öğrenemiyoruz), filmin baş kahramanı. 20'li yaşlarda, do-joon yoon isimli, zihinsel engelli bir oğlu var. anne ve oğulun arasındaki hastalıklı sayılabilecek ilişkiye yoğunlaşacakmış gibi başlıyor madeo, ama çok geçmeden anlıyoruz ki bu bir şaşırtmaca aslında, filmin görünen kısmında kimin işlediğinizi bilmediğimiz bir cinayet duruyor, onun da altında, annenin oğluna koşulsuz sevgisi var. güney kore sinemasıyla içli dışlı olanların aşina bulacağı bir mizah tarzıyla başlıyor film, ama komediden drama kayması uzun süre almıyor. işin hoş tuhafı, dramdan polisiyeye kayması da uzun süre almıyor. siz sürekli ağlak gözlerle takılan, oğlunu kurtarması için ona buna yalvaran, bağırıp zırlayan güçsüz bir karakteri izleyeceğinizi zannederken (ben öyle zannettim daha doğrusu), o karakter cinayeti aydınlatmak için elinden geleni, kimsenin tahmin edemeyeceği bir kararlılıkla yapmaya başlıyor. ciddi ciddi bir soruşturma yönetmek, hiç de masum olmayan kasaba halkının kirli çamaşırlarını ortaya çıkarmak ve evet, sonunda cinayeti çözmek de dahil buna.
  
  incelemenin tamamı şu linkte: http://kedilervekitaplar.blogspot.com/…-mother.html