the room

• öncelikle şunu söyleyeyim: otis bir şınav çekilmiş, izlemen lazım dese tereddütsüz izlerim, sinema konusundaki zevklerimiz o derece uyuşuyor. önerdiği hiçbir filmden/diziden hayal kırıklığıyla döndüğüm olmadı (tommy'le beni tanıştırdığı için de kendisine çok teşekkürler). o sebeple de peşinden çok koştuğum bir film bu, her bir yerlerde aradım. halbuki ne salakmışım, rapidshare'den premium hesapla yarım saatte indiriverdim. aynı zamanda da gözlerim fal taşı, çene kemiğim komple aşağıda izledim. filmin tamamını 'o ne yaa', 'bu ne yaaa', 'nassı yaaa' 'aha aha aha yaaa' çığlıklarıyla izledim. bana eşlik eden arkadaşımla gözlerimiz yuvalarından fırlamış, gördüğüne inanamamış bakışlar atarken bulduk kendimizi bolca. birbirimize attığımız bakışlar daha çok 'benim gördüğümü sen de gördün di mi? kafayı yemedim yani' dercesine akıl sağlığımızı teyit etme amaçlıydı. filmin sonunda tommy'e dönüşmekten hayatım boyunca kendisi gibi 'aha aha aha' diye gülecek olmaktan filan ürktüm. o derece absürd, gerçek olamayacak enfeslikte kötü. tommy wayso gelsin, benim hayat hikayemi çeksin, hatta beni oynasın isterim. aha aha aha. ay don vanna tolk ebaud it.