bright star

• --- spoiler ---
  
  beni ağlattı bu film.ciddi ciddi.bilmiyorum ama ağladım evet kabul ediyorum.
  bunun yanısıra insana "keşke her şey eskiye dönse.eski zamanlarda yaşasak ve her şey bu kadar masumca gelişse." dedirtiyor.john keats ' in şahsi karakterine de inanılmaz bir saygım oluştu film sayesinde.şiirsever bi insan olmam da bunu tetiklemiş olabilir tabii.ama filmdeki o fedakarlıklar zinciri içimi eritti be sözlük.keats'in fanny'e aynı evde olup hatta zaman zaman yalnız kalmalarına rağmen sadece masum öpücükler vermesi, inatla dokunmaması ve italyaya öleceğini bile bile giderken (kim bilir belki de sırf bunun için gidiyordu) kızın saçından kesip bi kutucuğa koyup yanında götürmesi artık günümüz dünyasında asla göremeyeceğimiz şeyler.ve dokunmadan hissedebilmek...
  
  keats'in öldüğünde fanny'nin nefes alamıyorum diye bağırması da baya dokunaklı bi sahneydi sanki.bana dokandı veya.ne bilem...
  
  --- spoiler ---