9 entry daha
  • - oyunun, mesajı iletmede pek başarılı olmadığı kanaatindeyim. birinci yarıda uykum geldi. ikinci yarıda kamarot arif'in iki basit esprisine güldük. dünya gözüyle perihan savaş'ı gördük (müjde ar'ın rolünü çalmış).
    sanki anafikir şuydu: "hay ben böyle düzenin!.."

    - galiba daha önce konuşulmuş ama oyunda sigara içilmesi (öyle gösterme filan değil, resmen ve fosur fosur sigara içmek) nahoş.
    hayatın her yönünü yansıtmayı filan hiç zikretmiyorum (hani, yolda yürürken hiç mi karşına sigara içen biri çıkmaz, denirse..) zira bir karakterin özelliklerini illa eline sigara verip göstereceksiniz diye bir şart yok, pekâlâ başka bir şekilde hallolabilirdi (dumanı görene kadar aklıma bile gelmemişti sigara. paketi ve çakmağı gördüğümde bile. kafamda kamarot'u da turgut'u da bir yere oturtmuştum zaten. sigara içilmesi, kişilerin yerini değiştirmedi.)
    lakin midem bulandı, başım ağrıdı, tiskindim. ayıp olmasın diye çıkmadım. hem oyunculara, hem salondakilere, hem sanata.

    --- spoiler gibi değil gibi ---
    - geçim derdine düşen her kadının kendini fuhşun kollarına atması ise artık illallah dedirtiyor. bedenini pazarlamaktan başka bir yol bulunamaz mı? bu kadar aciz mi yazıcılar? her paresiz ve çaresiz kadın fuhşa mı düşmeli?
    --- spoiler gibi değil gibi ---
17 entry daha
hesabın var mı? giriş yap