col. hans landa

• tarantino'nun anton chigurh'ı. ikisi de filmin bir yerinde sütle görünüyorlar ve boğarak birilerini öldürdükleri debelenme sahneleri var. no country for old men nispeten sessiz bir film ve anton da filmin tonuna uygun olarak gerekmedikçe konuşmuyor, gülmüyor. inglourious basterds ise geveze bir film, bunun yanında landa'nın tüm dilleri konuşabilecek bir auraya sahip olması, yer yer sinir bozucu şekilde kahkahalara boğulması tarantino'nun 'konuşmaya' verdiği önemin önemli bir yansıması olarak görülebilir. aynı şekilde filmin tonuna paralel olarak anton chigurh göründüğü her sahnede ölüm saçıyor; basterds ise bir operasyon(sabotaj) filmi, yani kimliklerin gizlenmesi bu hikayede hayati bir önem taşıyor, işte landa da göründüğü her sahnede birilerinin maskesini düşürüyor ve bu sayede 'öldürmüş' oluyor. sonlara baktığımızda (izlemeyenler bakmasın) ise yine ikisinin akıbeti benzer, tüm kötülüklerine rağmen hayatta kalıyorlar. hem javier bardem'den sonra christoph waltz da oscar alırsa iki karakterin bir ortak noktası daha olacak. bu karşılaştırma aslında yönetmenlerin 'kötü' yorumlarıyla yoğurt tercihlerini de açığa vuruyor, farklılıklarını belirginleştiriyor.