8 entry daha
  • hep hayalini kurduğunuz bütün derslerin öğleden sonra olmasıyla başlayan, ilk başlarda pek tatlı gelen, sonra bir nevi bağımlılığa dönüşen durum. önce belki depresyon dedim baktım yok öyle bir şey. ezelden beri uykuyu seven insanım dedim, bu kadar abarttığım hiç bir dönem hatırlayamadım. sonra bünye istiyor dedim, ama bünye de 1 hafta 2 hafta ister, işim gücüm de var dersler geç başlasa da. en sonunda uykuya artık bağımlı olduğumu kabul ediyorum, gidişatın iyi olmadığını da, her gün saati ısrarla 9.30'a kuruyorum*, 5 dakikada bir erteleyeyim en geç 10'da kalkıcam diyorum. yine olmuyor yine. "aa ne güzel işte istediğin saatte uyanıyorsun." diyenlere cevabım "istemediğim saatlerde uyanıyorum ben yaa." oluyor. aman diyeyim 2-3günden fazla yaşamayın bu durumu. çok tehlikeli. belirtileri gösteriyorsanız direk gidin, sabahları uyandırmaya pek meraklı anne, baba, babaanne falan yanında yaşayın bir süre. başlamadan kurtulun.*
81 entry daha
hesabın var mı? giriş yap