il y a longtemps que je t'aime

• vasat üstü bir fransız dramı. filmin kullandığı dramatik yapı daha çok neden-ler üzerinden gidiyor, ağır tempoda merak faktörünü ön plana alıyor ki seyirciyi kaybetmesin. o yüzden de ben filmin sonuyla ilgili herhangi bir yanlışlık görmüyorum zira zaten genelinde suç, ceza, ötenazi kavramları (edebi referanslar) fransız entelijansının pelesenki olmaktan öteye gitmiyor. yani aslında filmin bir şeyleri tartışmaya açtığı falan yok, belki kitap farklıdır ama filmin dayanağı katharsis gibi. karakter draması yapıyor, aslında malum olaydan daha çok, ön planda iki kız kardeşin ilişkisi var, biraz rachel getting married gibi, ki ebert da buraya güzel bir pandik atmış.
  
  kitabı okumadığımdan iyi bir uyarlama mı bilemiyorum ama misal hayallerinin peşinden koşmaya meraklı amcanın hikayeye katkısı oldukça vasati düzeyde kalmış, yani katkısı anlaşılır ama biraz zorlama gözüküyor, belki de kitapta daha açıklayıcıydı. ondandır o noktalar filme hem zaman kaybettiriyor, hem konudan saptırıyor. onun haricinde oyunculuk üst düzey, karakterler fena değil, fransız klişeleri de yerinde. beklentileri karşılıyor, özellikle kristin scott thomas açısından.