stars at noon

• çok üzgünüm. en favori yönetmenlerimden biri olan claire denis'in malesef olamamış son filmi. bunu tamamen joe alwyn'nin süper kötü oyunculuğuna ve margaret qualley ile arasında asla tutmayan kimyaya bağlıyorum. yoksa o bedenleri, arzuyu, tutkuyu ön planda tutup arka plana politik, sosyo-politik bir hikaye oturtma konusunu claire denis kadar iyi yapacak çok az yönetmen var şu dünyada. zaten o kadar çok erkek oyuncu değişmiş ki en son joe'ya razı olmuş heralde claire'cim. normalde kesinlikle 15-20 dakika sonra kapatacakken, yapamadım. (hiç acımayıp tv karşısında uyuyabilen ben, ki en son decision to leave'de uyudum, ama izleyeceğim kesinlikle)
  lütfen bu filmi izleyip yönetmene cık mık olmamış demeden
  beau travail
  vendredi soir
  35 shots of rum
  white material
  filmlerini izleyin.
  
  ve yine de çok eleştirilmiş olsa da, berlinale'de izleyip aşırı beğendiğim ve kalbimi attıran avec amour et acharnement'a bakın.
  
  filmografisine bu kadar harika filmi sığdırabilmiş bir yönetmeni bu kötü film için silmeyeceğim. filmler kolektif çabaların sonucu ve bazen bir şey kötü olunca kurtaramıyorsun.