sera savaş

• nihayet bugün debut albümü son güzel havalar'ı çıkarmış olan; 2018 yazından beri bulsan beni, 546, konuşmayalı ve kaçtığım deliler şarkılarıyla bir anda tüm hüzünlü anlarıma eşlik eder olmuş 1999 doğumlu müzisyen. bulsan beni'den başka şarkı dinlemediğim bir zaman dilimi olmuştu, hâlâ favori sera savaş şarkımdır. kayıt kalitesi ve prodüksiyon namına son albümle birlikte net bir ilerleme söz konusu olsa da, hemen yanıbaşında gitarını çalarken şarkısını söylüyormuş hissi veren eski şarkılarının da samimiyeti bir başkaydı. ha yanlış anlaşılmasın, tüm bu gelişmeler müspet gayet. müziği ve vokali tüm duruluğunu koruyor, sadece lo-fi değil artık. dinleyici sayısı çok yavaş artıyor o üzücü biraz, artarak artsın artık patlasın gitsin yeter ha.
  
  bu arada sera savaş'ın şarkılarını ne zaman dinlesem 10 yıl boyunca yaşadığım ankara'ya gitmiş gibi, her şey gri ve herkes soğukmuş gibi hissediyorum. bu negatif duygular huzur veriyor, ki zaten ne zaman ankara'ya gitsem böyle hissederim. büyük ponçik bir oksimoron. kendisinin de ankara'da doğup 14 yaşına kadar burada yaşamış olmasının buna bir etkisi vardır eminim. hiç öyle değilmiş gibi gelse de umarım keyfi yerindedir ya.