georg trakl

• düş gezgini
  
  nerdesin, yanı başımda yürüyen kız,
  cennetlik yüz, nerdesin?
  sert bir rüzgar kulağıma eğilip alay eder: delisin sen!
  bir düş! bir düş! çılgınsın sen!
  yine de, yine de! nasıldı eskiden,
  gecede ve yalnızlıkta yürümezken?
  hala biliyor musun onu, çılgınsın sen, delisin sen!
  ruhumun yansıması, sen sert rüzgar:
  ey çılgın! ey deli!
  ricacı elleriyle duruyordu o kız,
  hüzünlü bir gülücük dudaklarında,
  ve haykırıyordu gecede ve yalnızlıkta!
  haykırdığı neydi? bilmiyor musun onu?
  aşka benziyordu.hiçbir yankı
  geri getirmedi, bu sözü ona.
  aşk mıydı? ah, nasıl da unuttum!
  çevremde sırf gece ve yalnızlık,
  ve ruhumun yansıması- rüzgar!
  alay eder de eder: ey çılgın! ey deli!