salik

• yola revan olan, bir yol tutmuş olan anlamlarına gelen arapça kökenli sözcük. doğru yazımı "sâlik" şeklindedir.
  
  tasavvuf ahalisinin nefsini ardında bırakıp yüzünü allah'a dönmesi ve allah'tan aldığı ilhamla nefsi kamile'ye erişip mürşid makamına ulaşması şeklinde özetlenebilecek seyr u süluk, yani bir nevi sonsuza yolculuğa koyulan kişiler bu payeyle anılmaktadır. bu yolculukta nefsin yedi mertebesi ile ruhsal bir boğuşma içerisine girecek olan sâlik, bu mertebelerin her birini muhtelif yöntem ve eylemlerle aşacak ve vahdet-i vücud'a erişmiş olacaktır.
  
  tasavvufu vukuf-u tâmme olarak değerlendirmek gerekirse, esasen kendisi bir yolculuk olduğundan sâlik payesi bahşedilmiş kişilerin filvâki bir mürşid gözetiminde bu yolculuğu deneyimlemekte olan öğrenciler ya da yolcular olduğu da söylenebilir. bu bağlamda sâlik, esasen yola koyulmak isteyen talip ile yolun başındaki mübtedi'den sonra ve yolculuğun sonuna erişen müntehi ile bunu takiben kemale ermiş mürşid'den önce gelen bir nevi geçiş betimlemesidir.
  
  bu geçiş de filhakika yolculuğun, yani seyr u süluk'un ta kendisidir.
  
  (bkz: seyr u süluk/@ncpzbsn)