küçük ayasofya

• mahallesi, caddesi ve camisi var. hepsi istanbul'da. yazılanlarda vurgu kiliseye yapılmış ama yapı olan küçük ayasofya kilise olarak inşa edilip fatih istanbul'u aldıktan kısa süre sonra camiye çevrilmiştir ve hala ibadete açık bir camidir. sultanahmet'in hemen altından arasta çarşısından aşağıya doğru cankurtaran'a inen yolu takip ederek gidilir.
  
  denize yakın olduğu için su biriken ve hemen yanından geçen banliye tren hattının etkisiyle kayan zemini ve çatlayan kubbesi üç dört sene önce restorasyona alındı. büyükşehir belediyesi restorasyonu bir inşaat firmasına verdiği için mimarlardan tepki çekti. bir akademisyene göre zeminde ortaya çıkan kalıntılar incelense, hatta daha sonra cam bir zemin altında sergilenme şansına sahip olunsa mimarlık ve kültür için çok kıymetli bilgilere sahip olacaktık ama herhangi bir binaya uygulanan zemin güçlendirme teknikleri camiye uygulandığı için beton altında kalan eski zemin kalıntılarını inceleme şansı kalmadı. radikal'de çıkan bir habere göre aynı akademisyen belediyenin caminin müzeye çevrilme ihtimalinden korktuğunu ancak zemin kalıntıları sergilenseydi bunun ibadete engel teşkil etmeyeceğini söylüyor.
  
  üç sene kadar önce restorasyonu biten caminin içi ve dışı yepyeni. yapının yenilenmesi güzel ama bence eski çekiciliğinden kaybetmiş gibi. kubbede güzel işlemeler var, geri kalan duvarlar sade ve ince sıvayla kaplanmış. fazlasıyla yeni görünüyor. duvarın ufak bir kısmını sıvasız bırakıp cam kaplayarak eski halinin görünmesini sağlamışlar. keşke ya olduğu gibi eski haliyle bırakılsaydı ya da tümden kapatılsaydı. 50 cm'lik bir camdan duvarın eski halini görmenin pek bir esprisi yok, belki uzmanı için birşey ifade ediyordur. caminin en ilginç kısmı kilise mimarisinde olduğu gibi bırakılan mermer sütunlar ve yine kilise döneminde yapılmış ikinci kattaki balkonun iç kısmını çepeçevre dolaşan friz. romen alfabesiyle frize işlenmiş kitabe camiye çevrildikten sonra aynen bırakılmış. bunların altında namaz kılmak enteresan bir his.
  
  son restorasyondan sonra çevresindeki yıkık dökük yapılar kaldırılıp yeşil alan yapıldı, cami ve külliyesi ortaya çıktı. buna rağmen hala ziyaretçilerin büyük çoğunluğu turist, avludaki çay bahçesi hala kalabalıktan uzak ve nezih.