isolation years

• ghost reveries'in sonunda biraz bonus track gibi kalan, bu yüzden uzun süre tadına varılamayan şarkı.albümün pek bir satanik olan konsepti the grand conjuration'la doruğa ulaştıktan sonra insanda gayriihtiyari albümü başa alıp dinlemek gibi bir eğilim oluştuğundan aylarca bu harika eser tarafımdan görmezden gelinmiştir.zaten geri kalan şarkılarla bir bağlantısı olmamasına rağmen mikael åkerfeldt bu şarkıyı albümün dışında bırakmaya kıyamamış; "yemişim konseptini, süper şarkı bestelemişim yahu" deyip 8. parça olarak önümüze sunmuştur.çok da iyi yapmış canım!