güneş gözlüğü takanların film yıldızına dönüşmesi

• yine elli karakter limitine takılan başka bir gereksiz gözlemimdir efendim. doğrusu "güneş gözlüğü takar takmaz holywood yıldızlarına dönüşen insanlar" olacaktı, hatta olmalı da.
  
  şimdi gözlere faydalı, kırışıklıkları engelliyor falan orasına amenna. fakat kardeşlerim, bu mereti takanın gencinden yaşlısına kadar herkeslerin aniden bir angelina jolie'ye bir robert downey jra
  dönüşmesi ne menem bir sihirdir anlamış değilim.
  
  hanım kızımız bir takıyor kelebek gözlüğü sanki ankaranın sıcağında dolmuşta değil louis vuitton çekimindeyiz. dudakları ısırmalar, saçları havalı dağıtmalar yeterince coşsa iki elini de kalçalarına götürüp şaplağı basıp yavaşça beline doğru çekerken "mmmhh" diyecekmiş gibi duruşlar (noluyor lan?!).
  
  erkeklerde durum daha feci. adam bir takıyor pilot gözlüğünü sanırsın ki yılların f 15 pilotu. böyle ufuğa bakmalar, "canıtın, gökleri ve o demir kuşları herşeyden çok özlüyorum, lanet olsun albaya ve beni görevden alan askeri mahkemeye" tavırları, para uzatınca "off pis sefil güneş gözlüksüz adam benden kirli parasını uzatmamı istedi lanet olsun" bakışları. hayır bakışları falan diyorum da görünmüyor da kim nereye bakıyor.
  
  netice itibariyle iki cam parçası ve bir çerçevenin yarattığı bir gizemdir, çözebilene de aşk olsun.
  
  ps: hayatımın hiçbir aşamasında güneş gözlüğü takmadım, tam heves ettim gözler kunduz gibi ağır miyopa bağladı şimdi ise hiç takamıyorum.aslında takarım da sonra evime giden otobüs yerine dodurga otobüsüne binebilirim, olmadı değil. özeniyorum ulan anlayın.