working class hero

• müziğiyle, sözleriyle eskimeyen şarkı. kol gücüyle ekmeğini kazananlar kadar, hizmet sektöründe çalışıp kendini sistemin vazgeçilmez bir parçası sanan emekçileri de uyarıyor lennon. hatta sanki özellikle onlar için yazılmış. ünlü bir giyim markasının mağazasında ayda iki elbise parasına çalışan, ama kendisini sistemin önemli bir parçası sanan tezgahtar, pardon satış danışmanı, kredi kartı pazarlamak için gözünüzün içine bakan bankacı, sigorta sözleşmesi satma umuduyla telefonda randevu talebi için olmadık diller döken sigortacı, muhasebe bölümünde üç kuruşa çalışıp yeni alınan elemanın kendi ayağını kaydıracağı korkusu ile yaşayan muhasebeci ve benzerleri... hepsi de zekalarından emin, çalıştığı yerlerde başkalarının omuzuna basarak yükselmeye güdülü, kendilerini kapitalist sistemin en altındaki işçilerden ayrı gören, ancak hizmet sektörünün gsmh içindeki payının artmasıyla aslında emekçinin sömürülenin alası olanlar. ne zaman hırslı gözlerine baksam aklıma bu şarkı gelir. aklıma gelenleri söyleyemem. bilseler ne olacak? belirsiz yarınlarımızın gölgesi hepimizin gözlerine düşmüşken. takip edilebilecek bir önder yokken...