uğur ertekin

• izmir'li eski abilerdendir.. yani babamın jenerasyona göre alt, bana gore üst devre motorculardandir.
  
  grupculuk işlerinde çok uzun zamandır yokum ama 2000'lerin erken zamanları -ilk yarısı diyeyim- oldukça aktiftim.
  o dönemlerde omm filan takılıp beraber performans süren en sağlam -big enduro/touring- ekipti bunlar. rahmi daha omm'den yeni ayrılmıştı. paolo volpara"yla ve jon taylor'la yürüyordu işler.
  beraber tatillere, festivallere filan sürerdik.
  
  ekibin ortalaması yüksekti. performans sürüşleri çok keyifli geçerdi.
  grubun arkalarında, marmaris virajlarında yatıp kalkarken, apex'te ip gibi dizilmiş, teker teker bi sağa bi sola yatan ekibi izlerdim.
  
  hepsi ustaydı, herkes iyiydi ama ben sürüş esnasında uğur abi'nin rahatlığını, akıcılığını alır başka bi yere koyarım 20 senedir.
  
  motoru sürmeyen, adeta motorla beraber akan bir adamdır uğur abi.
  önümde (çok daha fazla ama hadi 100+ diyeyim) gibi bi süratle viraja yatar herkes teker teker,
  uğur abi o viraja yatmaz, o virajda akar adeta.
  
  herkesin sürüşü bi hikaye anlatır. uğur abinin sürüşü şiirdir.
  sadece ustalık değil bu kadarı, çok ustalarla sürdüm. aşağı yukarı herkes ustaydı o gruptan. çoğu da ileri sürüş eğitmeni oldu, okul açtı.
  uğur abininki ustalığa ek olarak bi çeşit doğal yetenek. muazzam içgüdüleri var sürüşle ilgili. yolla ve motorla öyle bir bütünleşiyor ki, o önünüzde akarken hayran hayran izlemekten kendi sürüşünüze konsantre olamıyorsunuz.
  
  jon taylor gibi bi heriften^*, ilk sürüşünde platin seviye -en üst mertebe- üyelik alabilen tek adamdı zaten o zamanlar.
  bir de mutevazidir çok...
  
  şimdi naapıyor neediyor bilmem. o da eğitmen olmuş sanırım. yakışır. hatta en çok ona yakışmıştır bence