tatar çölü

• her insanda az ya da çok bulunan "umut etme" duygusu üzerine kurgulanan muhteşem bir klasik. umudun içinden çıkmak istememe hali mecburiyetleri bile yaşanabilir hale getiriyor.
  
  tekdüze ilerleyen bir hayatın içinde umudu ucundan da olsa tutmaya çalışan bir karakter drogo. sürüp giden hayatın içinde yakalanan küçük heyecanlar onu tekdüzeliğe mahkum ediyor. bir garip çelişki içinde hiçbir yere ait olamama hissini yaşatıyor okuyucuya. sorguladıkça ona benzediğimizi fark ediyoruz.
  
  umut ettikçe var olduğumuzu, kayıplarımız olsa da içimizdeki o küçük tomurcukların hiç tükenmediğini okumak isteyenlere güzel bir başyapıt.