srebrenica soykırımı

• filistin ile birlikte düşünürüm hep bunu. bir şey yapamadığım için, halen yapamıyor olduğum için suçlu hissederim kendimi, fatih'in osmanlı'sı olup tepelerine binemediğimiz için üzülürüm, tecavüz edilip öldürülen anneler için üzülürüm, bunları gören küçük gözler için, eğer veremeyeceğim bir hesap varsa ilk sırada yer alır bu katliam.
  
  hollandalı askerlere madalya verilmiştir, masum insanların soykırıma uğramaları için düşmanla işbirliği eden hollandalı askerlere, orospu çocuklarına yani, insan hakları masalına, evleri kalpleriyle beraber delik deşik olmuş insanların katillerine verilmiş madalya var ortada, sen hangi avrupa'dan, hangi çağdaşlıktan, hangi bilimden, akıldan, vicdandan bahsediyorsun?
  
  insanlığa olan güvenimin bittiği yerdir bosna ve bu soykırım avrupa'ya karşı olan nefretimin en temel izlerini taşır. burada nefret ettim avrupa'dan, burada inandım hak, hukuk, insan hakları, eşitlik söylemlerinin koca bir yalan olduğuna, burada gördüm güçlünün zayıfı nasıl ezebildiğini, nasıl sessiz kalabildiğini insanlığın, nasıl onursuzlaştığını insanların, nasıl nefretle doldum bilemezsiniz, nasıl düşmanlık beslerim bilemezsiniz, kimse bilemez.
  
  soykırımdır bunun adı ve bu soykırımın sorumluları cezalandırılmadığı sürece haktır her türlü katliam her topluma.
  
  filistin'e ağlıyoruz şimdi, bir zamanlar srebrenica'da yapamadığımız şeyi bu sefer başaralım diyerek, ölecekse beraber, yaşayacaksak beraber ama illa ki beraber.
  
  tarafımdan her daim nefretle hatırlanacak, unutulmayacak srebrenica..
  biraz sonra filistin'e dönüp bakacağım, ne çok benziyorsunuz diyerek.
  
  neler yaşadın biraz olsun anlat bosna..anlat ki utanayım..