exhibitionism

• göstermecilik.
  
  bu terim ilk kez 1877'de fransız nörolog charles laségue tarafından tanımlanmış. ani ve kompulsif bir biçimde ortaya çıkan ve cinsel organları çevreye gösterme dürtülerinin denetlenememesiyle belirlenen bir durumdur.
  göstermecilik de fetişizm gibi kadınlarda daha az görülür. erkek göstermecilerin çoğunda cinsel güçsüzlük sorunları ya da ilgisizlik saptanmıştır. (1959, friedman)
  
  bu eylem, karşı tarafın istediği olmadan uygulandığından saldırgan bir nitelik taşır.
  nadler; modern çağda daha sık rastlanan ve biçim değiştirmiş bir göstermecilikten bahseder. (1968)
  karşı cinse telefon açarak, onu başlattığı erotik konuşmayı dinlemeye zorlamak. bu davranışın kökeninde de özdeş psikodinamik nedenler vardır. eylem, saldırgan niteliktedir. bu kişiler cinsel kimlikleri yeterince gelişmemiş kişilerdir. karşı cinse yönelik anksiyete ve düşmanlık yoğun yaşanır.
  
  kaynaklar:
  approach to psychodynamics of obscene telephone calls, nadler, 1968
  sexual deviations, friedman, 1959