son bakışım oldu toklümenin köyüne

• son bakışım toklumen'in köyüne
  ağlayarak indim ırmak kıyına
  kan gibi akıyor baktım suyuna
  
  ağla anam kaderime yazıma
  hem canıma kıydım hem de kuzuma
  
  ecel geldi alamadım öğüdü
  analığımın hiç insafı yok idi
  kınaman komşular derdim çok idi
  
  ağla anam kaderime yazıma
  hem canıma kıydım hem de kuzuma
  
  boytaşından atladım yukaya çıktım
  şu yalan dünyaya bir daha baktım
  hacer yavrum için bir eyvah çektim
  
  ağla anam kaderime yazıma
  hem canıma kıydım hem de kuzuma
  
  hacer'i bağrıma bastım ağladım
  göz yaşıyla kekilini yağladım
  ben yavrumu sağ koluma bağladım
  
  ağla anam kaderime yazıma
  hem canıma kıydım hem de kuzuma
  
  içme anam içme ırmağın suyun
  hiç dönüp dolaşma kenarın kıyın
  kurban bile olmaz kuzulu koyun
  
  ağla anam kaderime yazıma
  hem canıma kıydım hem de kuzuma
  
  gelin helallaşın eşim yoldaşım
  emmim oğlu bekir bir tek kardeşim
  her gece karalı görüyom düşüm
  
  ağla anam kaderime yazıma
  hem canıma kıydım hem de kuzuma
  
  bıraktım bacılarım gidiyom sizi
  kader böyle imiş unutman bizi
  ne çare takdirde bu imiş yazı
  
  ağla anam kaderime yazıma
  hem canıma kıydım hem de kuzuma
  
  ağla anam ağla bu dünya fâni
  şâd olup ta gezemedim cihanı
  bu derdimi destan eylesin kani
  
  ağla anam kaderime yazıma
  hem canıma kıydım hem de kuzuma
  
  kaynak kişi: neşet ertaş
  türküyü yakan kaynak kişi: kani değirmenci
  
  `her gece karalı görüyom düşüm sözleriyle” ciğerimi delen ağıt. ağıt gibi ağıt...