my last duchess

• 1842'de yayınlanan şiir browning'in en ünlü dramatik monoloğudur. okuyucuyla; tarihi, psikolojik, ironik, tiyatral ve bir çok anlamda etkileşime girer.
  şiirin başlığı, bize metindeki dramatik senaryo hakkında bazı ipuçları da veriyor. neden düke'ün son düşesi? bu gelecekte başka bir düşeş olabileceğine mi işaret ediyor, ya da geçmişte başka düşeşler de olduğuna mı ?
  
  şiirde, düke düşesinin tablodaki gülümsemesi üzerine ve herkese iyilik saçmasına dair bir çok atıfta bulunuyor ve bir sonraki düşesinin böyle olmayacağından emin olmak istiyor. çünkü dönemi baz alırsak, bir düşes daima ciddi olmalıdır.
  
  şiirin konuşmacısı, ferrara dükü, kıskanç ve paranoyak bir adam. düşesinin resmi çizilirken ressam frà pandolf ile flörtleştiğini, bu sebeple tablodaki ifadesinin utangaç olduğunu, yanaklarının kızarmasının flörtten kaynaklanan heyecandan dolayı olduğunu iddia ediyor.
  ve sonra tüm gülümsemelerin durması için emir veriyor.
  "ı gave commands;then all smiles stopped together."
  
  --- spoiler ---
  
  şiirdeki bu ifadeden de rahatlıkla anlaşılabileceği gibi düke, düşesin öldürülmesi için emir veriyor. ve düşes artık onun son düşesi oluyor...
  
  --- spoiler ---
  
  şiirde dönemin tarihine, sanat ve sanatçı anlayışına, toplumda kadının yerine ve bir çok meseleye dair atıflar mevcut.