kjerlighedens gjerninger

• bu kitap hayatımda ikinci kere okuyacağım bir eser oldu. şu anda bir kere okudum ve kitabı 20’li yaşlarda okusaydım büyük ihtimalle bu kitabı anlamayacak, hristiyan öğretisi olduğunu düşünecektim. kitap sevgiye tanrısal bir bakış açısıyla bakıyor ve sevginin özünün tanrı olduğunu bölümler halinde anlatıyor. kitaptan bazı alıntıları eklemek gerekirse;
  -sevgi ve hayat beraberliği, insana bir şey vermeden evvel, ondan bir şey alır.
  -bir insan kiminle en içten ilişki içindedir, bir insanın en içten ilişkisi kiminle olabilir, acaba tanrıyla değil mi? o halde insanla insan arasındaki tüm mahremiyet nihayetinde sadece itimada dair mahremiyettir.
  - bir insanın sırtına yüklenmiş olan en ağır yük, bir anlamda zamandır. zaman kişinin geçmişte kalanlar hakkındaki hükmünü değiştirir ve hafifletir.zaman boyunca kalıcılık talebi, sevginin aynı içsellikle zaman boyunca muhafaza edilmesidir.
  - sevginin içselliği fedakar olmalıdır, ve haliyle herhangi bir bedel talep etmemelidir.
  - sevgi ilişkisi üç taraflıdır: seven, sevilen, sevgi: fakat sevgi tanrıdır. ve o yüzden bir başka insanı sevmek onun tanrıyı sevmesine yardım etmektir, ve sevilmekte bu yolda yardım görmektir.
  -sevilenin, sevginin ne olduğu hakkındaki fikrini kabullenmek, işte budur beşeri anlamda sevmek; ve insan böyle yaparsa, sevilir.
  kitapla ilgili ayrıca sevindiğim bir nokta. türkçe’ye adının “sevginin işleri” adıyla çevrilmesi :)