secret wars

• beyonder denen tanrı kıvamında varlık dünyayı izler ve bireylerin arzu duygularını ilgi çekici bulur. insanüstü güçlere sahip bireyleri temel arzularına göre iki kümeye ayırıp onlara "takımlararası dövüşte galip grubun tüm arzularını yerine getireceğim" der ve olaylar start alır.
  
  içerdiği aksiyon ve sayılı miktarda sürpriz olay temelde içi boş hikayeyi okunabilir hale getiriyor. ssg'nin değindiği gibi iyiler tarafında hulk, avengers, spiderman, x-men bulunmasına rağmen bu karakterlerin varlığı hikayeye bir derinlik katmamış. aksiyon girdabı içerisinde hemen hiçbirinin iç çatışmalarına, sevinçlerine, üzüntülerine yer verilmemiş. colossus'un "ilkokul 3te gamze beni öptü; ona 14 senedir aşığım" tarzındaki arıza aşık tutumu derinlik katmak yerine gülümsetiyor.
  
  tonla marvel kahramanına/kötüsüne rağmen farklı ringlerde yapılmak suretiyle gerçekleştirilmiş ardıarkası kesilmeyen boks maçlarını içeriyor bu çizgiroman. nadir de olsa hikayeyi ilginç kılan öğelerle bezeli ve böylece okunması sıkmıyor. superman'in ölümü kadar içi bomboş marketing mucizesi olmasa da yine de genel ortalamada vasat civarında bir ürün diyebiliriz. spiderman'in simbiyot kostümünü elde edişini içerse de bu ilginç detay bile gayet sikimden bir biçimde kotarılmış; spoiler olmasın diye nasıl kotarıldığını belirtmekten kaçınıyorum.
  
  tüm bu "vasat lan bu" yazımın sebeplerinden en etkin olanı aynı death of superman'de ve funeral for a friend'de olduğu gibi okumadan önceki beklentilerimin yüksek olması. bunun temel sebebi de onlarca spiderman bölümünde refere edildiğini okuyup merak duymam. ancak o ilk meraktan belki 10 sene sonra açığa çıktı ki ya yaşımız büyüdü ya da 16 yaşında okusam yine de "bunun için mi kastık bu kadar; sokayım biyondırına" diyeceğim.
  
  ışık ve sevgiyle... (akmerkezden cipiyle çıkarken kaza yapıp alkollü olduğu ortaya çıkan ilhan irem sana sesleniyorum. konuşamıyorum; konuşursam gözyaşlarım beni boğacak.)