fear of a blank planet

• porcupine tree basliginda da belirtmistim grubun dvd'lerini tanittiklari son turnede butun bu albumu bastan asagi caldigini. iste o konserlerden birisinde kaydedilmis oldukca kabul edilebilir bir ses kalitesine sahip bir bootleg'den yola cikarak teker teker her parca hakkinda o kadar çok sey yazdigim , ama bu yorumumun sevgili sozluk tarafindan once hupletilip sonra gumletildigi bir de ustune ustluk "ne problemli adammissin sen be" diye tarafima futursuzca saldirilmasina sebebiyet vermis album.
  
  benim tekrar yazmaya usendigim yorumun anafikiri: album sahane, heyecanla bekliyorduk ama artik daha da heyecanlanmanin vakti geldi gibi...
  
  ozellikle anesthetize diyorum, porcupine tree diyorum, en iyi 3-5 parca diyorum, biri diyorum....
  
  edit: sen ne mubarek, ne elleri opulesi bir insansin steven wilson...