the godfather part ii

• ön edit: entry spoiler içerir.
  
  benim için 1. filmin bir tık önünde. öncelikle bu filmin bana göre daha iyi bir senaryosu var. ilk film şüphesiz şiirselliği ve marlon brando'nun varlığı ile çok öne çıkıyor ama 2. film dramatik yapı açısından ilk filmin önüne geçiyor.
  
  bu bölümde michael'ın neden bir vito olamayacağını öğreniyoruz aslında. paralel bir kurgu ile gösterilen vito'nun gençlik sahneleri kuşkusuz bu filmin en can alıcı yerleri. michael ile hemen hemen aynı yaşta olan genç vito'nun michael'ın aksine ailesine olan inanılmaz düşkünlüğü ve meseleleri hep makul bir diyalog ile halletmesi neden vito'nun saygının yanında aynı zamanda sevgi de kazandığını bize ispat ediyor.
  
  michael ise her zaman işi ailesinin önüne koyuyor ve meseleleri makul yolla çözmek yerine genelde şiddet ile halletme yolunu tercih ediyor. özellikle fredo'yu öldürmesi bir anlamda onun ailesini parçalamasına ve iyice yalnızlığa mahkum olmasına sebep oluyor.
  
  michael bu filmde saygı kazanıyor ama sevgiyi kaybediyor. bu yüzden de hiçbir zaman gerçek anlamda huzuru bulamıyor. çocuğuna kendisinin göstermediği ilgiyi gösteren abisi fredo'yu öldürerek, bir anlamda oğlunu da kaybediyor.
  
  özetle the godfather 2 olunması ve olunmaması gereken adamları anlatan eşsiz bir film. the godfather 1'i de daha anlamlı kılan bir başyapıt.
  10/10