even cowgirls get the blues

• tom robbins'in takdir toplamis ve dahi kültleşmiş kitabı 1976 tarihinde yayinlanmis, gus van sant'in sinema uyarlamasi ise 1993 tarihine denk dusmustur.
  robbins icin hikaye kadar hatta daha fazla uslup onemli oldugu icindir ki, uyarlamasi imkansiz olmayan ama illa ki tam olmayan/olmamaya mahkum olan kitaplar yaziyor, orasi muhakkak. gus vant sant'ın filmi icin de beklenen vuku bulmus, egreti duran bir film olmus.dis ses kullanimi uslubu yansitmak adina basvurulacak en rasyonel yolken ve dis ses bizzatihi tom robbins'e aitken dahi film; kitabin yillar yili bilinmeyen bir sahafta bekletilmis; bazi sayfalarini kaybetmis, bazi kelimeler okunmaz hale gelmis ve hatta yazarinin ismi dahi bir miktar silinmis ("t r bi s" gibi belli belirsiz birkac harf kalmis lakin biz yakin takipciler ismi aninda tahmin edebiliyoruz) haline benziyor. bu darbenin en muhim nedenlerinden birinin uma thurman'in sadece "bas parmaklari uzunca otostop yapan hanimefendi" gibi bir karakter yaratmis olmasi oldugu kanaatindeyim. asil yaraticisi tom robbins olan bir sissy hankshaw bekliyor ancak, thurman'in kotu yorumu ile aliyoruz cevabimizi. diger herkes de oynadiklari rollere sasirmaktan; belli bir duzen/intizam icersinde canlandirmaya ugrastiklari "ucube" karakterlerini olduruyor, daha siradan insanlar yaratiyorlar. bu da sadece "disi kovboylari" degil, tom robbins hayranlarini da -belki gus van sant hayranlarini da- huzunlendiriyor.