dummy

• (bkz: portishead)'in super albumu
• albüm listesi (ek: portishead) aşağıdaki satırlardaki gibidir.
  
  01 - mysterons
  02 - sour times
  03 - strangers
  04 - it could be sweet
  05 - wandering star
  06 - it s fire
  07 - numb
  08 - roads
  09 - pedestal
  10 - biscuit
  11 - glory box
• portishead'in gayriresmi best of'udur aslında. beth gibbons da ne ilham vokaliymiş arkadaş, karin dreijer andersson mi dersin, soley mi dersin, chelsea nikkel mi dersin, nanna øland fabricius... tabi bu hatunların hepsinin björk gudmundsdóttir'den etkilenmiş olma ihtimali daha yüksek, ama bu bayanların her biri ayrı ayrı tatlı vokaller olmak üzere hayatımıza renk katmaktalar.
• (bkz: portishead)
  (bkz: sevisirken dinlenecek albumler)
• portishead dinlemenin hem cool hem de uncool oldugu yillar geride mi kaldi ne. dummy dinliyorum iste, gözlerim kapali. ötesi mi var? :) evet, cantalarimiza kurt cobain yazdigimiz karanlik yillar geride kaldi. yaslaniyoruz. simdi dummy nasil da yeni, nasil da essiz geliyor kulaga. üstelik kibirli de degil. üstelik o kadar depresif de degil. doksanlara geri dönüs turlarinda bu albümü yeniden kazanma coskusu icindeyim. roads u pek sevmiyorum sanirim. bu albümü herkese tavsiye ederim:) ayni methiyeleri keske ok computer screamadelica nevermind gibileri icin de düzebilseydim. tam tersi etkiyi biraktilar bende:/ portishead zaman testini asmistir. nokta.
  
  edit: yaklasik bir sene aradan sonra acaip canim cekti derken gecenin bir saati gecen sene bugün yazmis oldugum entry e rastgeldim. bundan böyle 15 haziran i dummy günü ilan ediyorum!
• portishead'in 1994 yılında çıkardığı ilk albümdür. dummy, 90'ların trip-hop'unda tepe noktasını teşkil eder. bu türü onlar icat etmedilerse de, bu unutulmaz albüm türü yeniden tanımlanmıştır. grup, bristol'da serpilen, duba teşne (çok istekli) bir camiadan çıktı. o dönem ingiltere thatcher'cı mirasın sert ekonomik gerçekliğinden muzdaripti. beth gibbons, geoff barrow ile iş bulma bürosu sayesinde tanışmıştı. bulduğu işler barlarda şarkı söyleyerek yaşamasını destekliyordu. ama ikili, ruh eşleri sayılabilecek dans odaklı massive attack'ten ve gerçeküstü bir rap anlayışına sahip tricky'den farklı bir müzikal yol seçtiler.
  
  karanlık olsa da cazip, atmosferik soundları kopuk breakbeatlere yeni bir grup unsur katıyordu. melankolik aşk şarkıları, dumanlı caz kulübü soundu, beth'in zarif bir dengesizlik taşıyan vokalleri, geoff'un dj teknolojisine hakimiyeti ve üstün söz yazma becerileri...
  
  mesela sour times. lalo schifrin'in görevimiz tehlike filmi için bestelediği danube incident'dan bir sample üzerine inşa edilmiş, insanın içine işleyen, lezzetli bir şarkıdır sour times. adrian utley'nin filmi noir(kara film) lara yaraşır sörf gitar motifleri, barrow'un durmak bilmez turntable ve sampler sesleri ile iç içe bir desen dokur. beth'in damar vokalleri ise bu ıssız, titrek ses coğrafyasında yalvarışlarla süzülür.
  
  albümün bugün bile etkili, tuhaf ve şuh cazibesi onu 1994 yılında, mixmag (dans), the face (en son tarz) ve melody maker (indie rock) gibi çeşitli ingiliz dergilerinin çeşitli kategorilerinde yılın albümü yaptı. 1995 başlarında, gitar ve vokalin o çiğ gücü sayesinde, cazibeli glory box, ingiltere pop listelerine 13 numaradan girdi. o yılın sonunda gelindiğinde portishead, abd' de 150.000'den fazla cd satmış ve ıngiltere'nin prestijli 'mercury' müzik ödülünü kazanmıştı.
• dinlediğim en iyi albümlerden birisi. 90ların elektroniğini ve kendine has melankolisini sonuna kadar görebileceğiniz albümlerden.
  
  (bkz: mysterons)
  (bkz: it could be sweet)
  (bkz: sour times)
• massive attack - mezzanine ile birlikte, trip-hop-ın sınırlarını ve gereklerini belirleyen albümdür.
  beth gibbons her şarkıda ağlata ağlata ev yapar kendine.
  gerçekten tek bir sorun bile yoktur albümde ki elektronik altyapılı albümlerin çoğunda hep boşa konmuş bir parça bulunur ama bu albümde her şey olması gerektiği gibidir.
  şarkıların sıralaması kusursuzdur. zaten kulak o ilk şarkıdan sonra, ikinci şarkıyı beklemeye geçmiştir. dinledikçe hissedersiniz doğru sıralamanın önemini.
  
  daha iyisini muhtemelen portishead bile yapamaz artık.
• eğitimi için milyonlar harcanan insan türü.
  
  (bkz: for dummies)
• otomobil firmalarinin carpma testlerinde kullandigi cansiz mankenler. binlerce elektronik sensor icerip feci pahali seylerdir.