• --- 10 nisan 1971 ---

    bugün bizim demirci ustası ibrahim, şarkıcı olacağını söyleyip inşaattan ayrıldı. hahahahahahah...:))))

    --- 10 nisan 1971 ---

    *

    --- 26 mart 1975 ---

    bana selam söylemedi :(((

    --- 26 mart 1975 ---

    *
  • sevgili günlük,

    bugün de, boğaz tokluğuna çalışıyorum diye, sübyanların maskarası oldum.

    canın sağ olsun, selametle..
  • sevgili günlük,

    biz de mala vuruyoruz, behlül de... daha da bişey demiyorum :(

    sevgi ve ıstırapla
  • sayın sevgili muhterem günlük, dünlük, bugünlük, yarınlık.

    sana hitabımın muhteşemliği kendi alçakliğımdandır. ameleysen herkes muhteremdir, ağadır, beydir. alçak yaşamımızda birbirimize "lan, gız, memo, cano, emmi, ana" diye seslenirken pek yabancılik çekmiyoruz, ama paşaya, paralıya yabanciyiz. yabanız, onlarin gözünde.

    günlerin karmaşası doğamızdandir, amelenin dünü bugünu yarinı olmaz. bitecek iş, doyurulacak karın, kazanacak patron, ezilecek sen varsin. gün yoktur, bir günümuz de olmadi. hep başkalarinin günlerinde yasadik, yarinimizi bir yevmiye ye satarken onların günunü gün ettik. iyi mi ettik?

    bugün 2 saat erken uyandim, güneş varoş hayatimizi aydinlatmadan kalkmış yine anam uykusundan. sabahin dördü. kafamı anamın penceremin önünden gecerken uyandıgimin farkinda olmadan hayata olan isyaniyla, ağlamaklı sesi ile ettiği küfürler ile kaldirdim. 2 saat boyunca yataktan çikmadim, uyumadim, kimildamadim. düşündüm.
    düşünmenin karin doyurmadığını anlayıp kalktim odun getirdim kirdim yaktim. yanan sadece odunlar çatırdayan da sadece ateşin korları değildi. babam bunu dogrularcasina pantolonu çamur, hayvan boku, yüzü asik biçimde oturdu sofraya...

    dün de bugunun benzeriydi. hep ayni seyleri yapiyoruz, ayni teri doküyoruz. aptalligimiz da burada alçak kalmamizin sebebi de bu işte. ayni işi yapip ayni yevmiyeyi alip farkli neticeler bekliyoruz. babam 50 yildır bekliyor. umut insanı kör ediyor. merak insanı sağırlaştiriyor. para satın alıyor.
    dün mezar eştim, kazma kürekle. kazmayı kavrayınca elimin icini hissetmedigimi farkettim; her yanı nasır olmuş. diken batinca tirnak makasıyla kesip aliyorum. acı yok, yaşamiyoruz ki elem duyalim. kazmayı her vuruşta güneş biraz daha rahatsiz edici oldu, terler bosaldi gömleğim suyla doldu, boynum kapkara, kollarim yara.

    bir amele amcayla eştik cukuru, o 40 yillik amele, anlattigina gore 20 yıllık eşici. bir o kazmayi aldi bir ben küreği. bana mezar eşme sanatinin inceliklerini anlatti. eni şu kadar olmali boyu su kadar, sert toprak keşfini, suyun varliginin kontrolunu, kazanilacak rakıyi. boş zamanlarinda mezar hazirliyormuş, öngörülü olmanin faydalarindan bahsetti gün boyu, calismaktan da. ölmek fiilini pek kullanmadik. yaşıyoruz ya!
    yanımdaki mezar eşici amcayi motive eden bu iş sonunda kazanacaği 70'lik rakiydi. beni ne motive ediyor diye düsündüm. mezarı oyarken samimi değildim ki, robotlaşmistim. ne motivesi!

    yarından umudum yok. bazilarinin gözlerini, hayatlarini alan umut beni kör etsin istemiyorum. o yüzden bir sey istemiyorum.
    altlik üstluk iliskisinde bir yer almak istemiyorum. ne altta ne üstte. patron, ağa, işci, amele, ırgat, çoban, doktor, peygamber, tanrı olmak istemiyorum.

    yeni nesil amele ekşici, mustakbel mezarcinin güncesinden.
  • sevgili günlük

    hani şu balıkçılar eline sürüyormuş, nasır tutmuyormuş ya, ondan alalım dedim maaşın yarısını verdik, dertliyim.
  • sevgili yıllık, evet evet yıllık. çünkü bütün yaşadıklarım anlık olsa da, bendeki izleri hep yıllarıma mal oluyor. ömrümü yiyor.

    ne diyorduk, evet bugün yine hafif nemli ve rutubet kokan yastığımdan boyun ve bel ağrıları ile zar zor kalkabildim.
    kenarda duran piknik tüpü ve üzerinde duran demliğe gözüm takıldı. daha yataktan çıkamadan gözlerim kibriti aradı. vasati 40 çöp. kibrit kutusunun bile vasati alınabilecek bir değeri var yani :/. üzüldüm sevgili yıllık. bir balonun özülü ve şiştikçe beyazlayan yanı gibi üzüldüm. şiştim ama patlayamadım. doğarken ki defolarım ömürlük.

    ne diyorduk biz, balon yok yok kibrit. bu kibriti sırf yaktıktan sonraki ortaya çıkan kükürt kokusunun odamın havasını değiştirmesi için kullanıyorum. benim için güzel bir koku.

    çayımı içtikten sonra pazara gideceğim, alınacak bir şey yok ama verilecek bir ömrüm var.

    yazarım sonra...özle beni yıllık.
  • sevgili günlük,

    baba parası ile götünü yaya yaya oturan cibilliyetsizlerin diline düştüm. amele olmakla adam olmayı karıştırıyorlar bu memlekette güzel sözlük

    see you.

    tanım: ruhu amele olanları açığa çıkartan günlük.
  • selam sevgili yıllık...

    ben geldim yine, biraz geciktim. sana yazdığım kalemimin ucu kütlenmiş onu sivrilmekle vakit geçirdim. hiç kalemtraşım olmamıştı eskiden beri ve ben zımpara ile sivrilttim yine. para kelimesini de en çok zımpara sayesinde öğrendim belki de.

    sivrilttim kalemimi. ruhumun kütleşmesine inat, para'ya olan muhtaçlığımın beni köreltmesine inat, kalemimi sivrilttim.

    dün pazara gitmiştim, ömrümün bir parçasını kiralamak için. kiralayanlar çok özensiz, çok hoyrat. merdivensiz çıkılan son kata kadar, filtresiz sigaranın verdiği öksürüğe bile katlanmıyorlar. azcık geç kalsam, ikinci tur için daha ağır eşya yüklüyorlar. omuzarımda yük taşımaya alıştım, zoruma da gitmiyor ama taşırken söylenenlere alışamadım. zımparayla sivriltemedim dilimi be yıllık. hep kalbimi törpüledim.

    gelirim sonra...
  • merhaba;
    bu sefer selam demedim sana. merhaba daha bi solca, solcu, hasret yada. daha bi içten belki, belki de hepsi boşa.
    pazara çıkmadım bugün. dünkü gittiğim inşaat firması yarın da gel demişti, orada devam edeceğim bir kaç gün daha.
    iyi insanlar aslında, öğlen yemek verdiler, çayı da sonrasında.
    ha bu arada ayakkabım yırtıldı, kunduracıya gittim tamiri için. 10 tl dedi yaşlı amca. olsun, napıyım siz tamir edin dedim ve onun verdiği terlikle eve dönebildim.
    yatayım artık nemli yatağıma.
    merhaba.
  • selam dünlük, merhaba beyim günlük.

    15.08.17 tarihli güncemde mezarcı amcadan(adı kamber) bahsetmiştim. dün akşamüzeri oğlu rıfatı göndermiş: "insannn abey babam seni bekliyor".

    dün akşama kadar toz toprak içindeydim yine, öyle pasaklı gidip evlerini kirletmek fikri cazip gelmedi. eski bir bakır kazana su doldurup bir saate yakin kaynamasini bekledim. fokurdayana dek tezek yaktim.
    yikanmaya bile dermanim yok artik. bazı günlerin aksami kirli kirli yatiyorum. yorgunluk temizlige engel oluyor. sabah o halimle uyandigimda kendimden tiksiniyorum, ilk iş evin önundeki dereye atiyorum pis kendimi. iğreniyorum bazen.

    yıkandiktan sonra evlerinin yolunu tuttum, amelelik ugrasları dısinda giydiğim gömleğim ve iskarpinimle ve anamın geçen bayram gönlünden kopan kumaş pantolunumla. kapiya cikinca güneşin yoklugu ile üstümdekiler mühim biri gibi hissettirdi; inşaat sahibi gibi. karanlık zayıf, çirkin, çelimsiz halime rağmen yakısikli, güçlü hissettirdi. tozdan, kirden arininca bedenen ve fikren bir rahatlama oluyor, bu duygu anlatilmaz benzetilebilir; yüksek yevmiye alinca olusan his gibi. güzel duyguydu vesselam.

    kapidan kafami uzatmamla birlikte görduğüm manzara hosuma gitti. kamber amcalarin evi kerpiçten, iki oda, bir tahta dolap ve oturaklardan mütesekkil. köşede de şömineyi animsatan bir ocaklik var. duman kaplamış evi, yere bir masa atmis kamber bey ince belli çay bardagiyla rakı iciyor. karpuzu da var, özenle kesilmiş kavunun yokluğunda.

    dün eştiğimiz mezar sahipleri merhumu defnettikten sonra kamber amcanin gönlünü doyurmuşlar. rakisini alıp cebine de 250 lira birakmislar. hemencecik; "al 150 lira senin oğlum" dedi suma kokan agziyla.
    yer sofrasina davet etti, ameleye yakisan kibarlikla reddettim; yakişik almazdi.

    dünü böylece bitirdim:
    - yikanmışlık
    - hayatimdaki aldigim en yüksek yevmiye

    yatağima uzaninca biraz düsundum ve utandim. birisi hakki rahmetine kavusuyor ve ben burdan para kazaniyorum. bilemiyorum.

    bugün temizlik imandan gelir lafina hak verdim. dinimin imaninim üstteki kazandigimdan dolayi para oldugunu düşünebilirsiniz ama. bedenen temiz uyanmak çok güzel. güne güzel basladim. anam bugün isyan etmedi. yorganimin kenarini kaldirarak babam tarafindan uyandirildim. rutubeti hissetmedim sabah. daim olsun.

    babam sonbaharin sonunda daralmamak icin kışlık odun toplamaya gitti. ben bir alamancının bahcesi için toprak tasiyacağim bugün, el arabasiyla. baharda da belleme yukümlülügüm olacak galiba. işler iyi.

    aklima geldi, belki başka mevkilerde baska günluklere yazmak nasip olur. olur mu?

    iyi gunler.
hesabın var mı? giriş yap