hesabın var mı? giriş yap

  • üşümeyi de cinsiyet ayrımına tabi tuttuğumuza göre, artık biri atom bonbası falan salabilir üstümüze, zira memlekette akıl kalmadı.

  • biz muhabbet kuşumuzu almak için uzunca bir süre bekledik. zira, yumurtadan yeni cıkmış olsun istedik. aldığımızda tüyleri bile yeni yeni çıkıyordu. alıp eve getirdik ve resmen bir evlat gibi baktık. uçmayı bilmiyordu, yemleri kıramıyordu velhasıl baya uğraştık.

    uçmayı öğrendi, sabahları kahvaltı soframızı işgal etti hatta. yemek yerken görünce hemen atlayıp dudaklarımızı ısırırdı ağzınızdaki yemeği yemek için. velhasıl çook cana yakındı. pencereye sineklik taktırmıştık kafeste durmak istemiyordu çünkü.

    babannem bir gün çok daralmış, ona defalarca tembih ettiğimiz halde sinekliği açmış, güzelim hayvan çekip gitmişti. nasıl ağladığımızı unutamıyorum. babam akşam eve geldiğince çok üzüldü. babanneme kızdı haliyle. zira bu evde babamın şefkatini o kuştan başka kimse görememişti. hatta sinirden sinekliği söküp kırdı. (abartı gelebilir ama o acı çok başka inanın)

    her boktan işte olduğu gibi anneme söyleme işi de bana devredildi. '' sen bağrımı yaktın kızım benim. onun senden tek farkı, onu doğurmamış olmamdı.'' üzüldü baya ağladı. gece hiç uyuyamadık. erkek kardeşimi kendiyle konuşurken yakaladım. ''uyu uyu, belki rüyana gelir. hemen uyu'' yavrum benim nasılda üzülmüş.

    1 aylık muhabbet kuşu ne adam gibi uçabilir, diğer kuşlardan kaçabilir ne de kediye yem olmaktan kurtulabilirdi. gece hiç uyuyamadım, bir ara dalacak gibi oldum 10 - 15 dakika. rüya gördüm hemencecik. kuşumuz geri dönüyormuş-da ben kafese koyuyormuşum-da yoh yea...

    sabah pencereleri açıp evi havalandıracak gibi oldum.

    kafamın üstünde kanat çırpıyordu. çığlıklar atıp evi ayağa kaldırdım. hepsi başıma üşüştü.

    inanın bana gidişinden çok, gelişine ağladım. inanılmaz duygulandım. hiç bilmediği halde gece dışarda kalmış, sağ salim dönebilmiş. üstelik daha önce balkona hiç çıkarmadığımız için çevreyi de tanımıyordu. evin dışını bilmeden, daha evde konacak yer bulamayıp yere çakılan miniğimiz geri gelmişti. inanılacak şey değildi.

    kafamın tepesinde ötüyor hınzır şimdi :)

    not: yeniden bir sineklik alınıp takıldı.

    ekleme: sonrası için #58067255

  • yaratıcı yıkım sürecinin katalizörü haline gelmiş yapay zeka tabanlı uygulama.

    şu an midjourney ile beraber şayet iş böyle giderse eski itibarını kaybedecek meslekler;

    - ressamlar; zaten modern dönemde çok büyük sorunlar yaşayan sanatçıların üstüne beton dökme etkisi yaratmaya başladı.

    - grafik tasarım - logo tasarım erbabı zanaatkarlar, piyasaya iş yapanla; artık logo tasarımı o kadar kolay bir hale gelmiş durumdaki, yaygınlaştığı anda kepenk kapatırlar.

    - romanlara ve kitaplara resim ve illüstrasyon yapanlar; bir çocuk kitabı yazan bir yazar, çizimlerini pekala midjourney ile yapabilir zaten yapılıyor.

    - stok fotoğrafçıları; genelde stok fotoğrafı çekerek bundan para kazanan fotoğrafçılar için durum parlak gözükmüyor. istediğiniz konu ve konsept ile alakalı bir fotoğraf yaptırabilirsiniz.

    ( aklıma geldikçe güncellerim.)

    gelecekte ise riske girme ihtimali bulunanlar;

    - heykeltraşlar; özellikle sipariş üzerine çalışanlar için çok büyük bir risk barındırıyor. yarın buradan çıkan bir çıktı, 3 boyutlu yazıcı ile birleştirililebilir.

    - moda fotoğrafçıları ve elbise tasarımcıları; onlar içinde çok büyük riskler barındırıyor. elbette öncelikle bu meslek grubu midjourney'i kendi para kazanma aracı olarak kolaylıkla kullanabilir ancak daha sonrasında tekstil şirketleri "fazla bütçe" ayırmamaya ve şirket bünyesinde küçük çalışan bir ekibe vermeye başlayabilir.

    velhasıl enteresan bir sürecin başındayız ama süreç çok hızlı ilerliyor. tabii benim içinse bir hayalin içinde yaşamak gibi. çizim yeteneğim olmadığı ve iyi çizim yapamadığım için öykündüğüm ressamların eserlerini kendime göre yorumlayarak ve farklı stiller ekleyerek çizdirebiliyorum, bir konu ile alakalı bir resim veya fotoğraf karesi yaratabiliyorum. kendi arzu ettiğim nesneleri oluşturabiliyorum. bütün bunlar benim için muazzam bir deneyim oluyor. bunun bir tık ötesini hayal ederken, kendi kendime keyifleniyorum. hakikaten gelecek, geldi diyebiliyorum ve bu gelecek beklediğimden hızlı, iyi bir şekilde geldi. midjourney benim çocukluk hayalimdi. keşke ben tarif etsem ve tuvale istediğim şeyler çizilse derdim, bu gerçekleşmiş durumda, ötesi yok.

  • gece gece okurken beni sinir krizine sokan başlık. ortaokuldayken voleybol takımına girmiştim, gerçi girmemle çıkmam bir olmuştu çünkü babam şort giymemiz gerektiğini öğrenmişti. tayta bile ikna edememiştim ve bırakmak zorunda kalmıştım. sonra da dışarı çıkmam yasaklanmıştı :) sırf voleybol oynamak istedim diye. ha oynamaya devam etsem vargas mı olacaktım hayır. ama belki kızları izlerken içim bu kadar buruk olmazdı. olabilecekleri bu kadar düşünüp kendimi üzmezdim.
    burada atıp tutanlara sesleniyorum: bu ülkenin kızlarının yaşadıkları bunlar. yardımcı olmuyorsunuz bari çenenizi kapatın ve sevinenlere karışmayın.

    bu ülkenin ağ tutmuş zihniyetiyle hiçbir şey yapılmaz.

  • "sevmiyorsa yapmasın", dediğim erkektir. bence de erkeklere makyaj yakışmıyor, hoş olmuyor, doğal halleri daha güzel. ama sevgilim illa istiyorsa yine de karışmam, kendi makyajı sonuçta, sevgilisi de olsam beni ilgilendirmez.