• amerikalilarin icadi bir baska kalip. yani kesfedilen yeni bir sey yok. "ben sanatimla varim" diyalektigi icerisinde materyalist dunyanin tum nimetlerinden siyrilip hayatlarini birer bohem, hatta birer "ac entel" olarak surduren kisileri tasvir etmek icin kullanilan kelimeler butunu. evet.
  • zamaninda - hem de bir kis gunu ogleden sonra sozluk ortaminda- kullanmistim elbet yanilmiyorsam jean michel basquiat'yi anarken bu kalibi. evet kendine degil de fikrine asiktim belki de hem artist hem de "sanatindan vaz gecmemek ugruna ac kalan" kisiye ve bu olmayan kisinin soguk, buyuk bir ihtimalle tahtalari yurudukce gicirdayan evinin her kosesine sizmis "askiyla sanat yapma" aurasina.

    neyse efendim, bu kafamda yaratip kafamda oldureyazdigim hayalin pek matah bir sey olmadigini hem de fauxhemianligin * * eksponensiyal sekilde her metropolitan ortama sizdigi bir duzende cok da gercekci olmadigini anlamam icin "starving artist" kalibini t-shirtune basip etrafta gururla dolanacak kadar bu kalibi icinden anlami dis-enjekte edilmis sekilde kullanan, hem de "anything but a...starving artist" olan tuzu kuru, altinda son model vespasi, buzdolabinda hic eksik tutmadigi prosciuttosunu yerken bile kendinde halen "o ac kalan sanatciyi" gorebilecek kadar sahtelige tum vucut batmis artistleri kesisen sehir mizansenlerinde ardi ardina gormem yeterli oldu sanirim.

    (bkz: confessional entry girdim hayirlisi)
  • ayrica yine zamaninda goz gore gore bok attigim, amerika'nin pek onemli gazete/dergisi village voice'un yaptigi arastirmayi ilginize sunmak isterim, gobekleri yag baglamis artistlerin halini gozler onune surmek icin ( tabii sanatcilarin da bok gibi para kazanip cocuklarini iyi okullara yollayip tuvalden tuvale kosarken gicirdayan ve solucanlarin birbirine selam verdigi parkeye degil de mis gibi italyan parkeye basmalari pek hos birseydir seveni icin, onemli nokta bu mozzarella domates'siz gune baslamayan, posh yasamli sanatci arkadaslarin, kendilerine aynada bakinca halen "vay be ne kadar karizmayim cuz i am a starving artist dedikleri yanilsamada kaybolmalari)

    uzatmadan ( coktan uzattin) arastirma sonucunu koyuyorum:

    the starving artist was always in large part a myth most artists surveyed were highly educated, had health insurance and retirement plansartists who live in america are overwhelmingly and squarely in the middle class."

    (bkz: this is the end of the starving artist)
  • turkcesi ac kalan sanatci bu arada onca laftan sonra. (bkz: where is my mind)
  • knut hamsun - hunger
    paul auster - (bkz: the art of hunger)
    kafka - a hunger artist
    görüldüğü üzere, bu konu sanatçıların kafasını aslında epeyce meşgul etmiştir.. hakikaten sanat ve açlık önemli bir çelişki..somut bir gerçek.
hesabın var mı? giriş yap