kitap ve film sonlarının mutsuz bitmesi hastalığı ^*

• son yıllarda mutlu sonlardan sıkılan sanat eleştirmenlerinin baskısıyla başlayan ama sonrasında izleyicilerin ve okuyucuların da mutlu biten kitap ve filmleri ucuz bulmasıyla yayılan hastalık
• bollywood'a uğramamış ve uğraması da muhtemel olmayan hastalık.
  (bkz: halk bunu istiyor)
• (bkz: masumiyet müzesi)
• mutlu bitmesinden daha fazla akıllarda kalıcı olur. üzerinden etkisini uzun süre atamazsınız. mutlu bitmiş olsa yüzünüzde anlık bir gülümseme ile kitabın veya filmin başından kalkarsınız. gerçek hayatta olduğu gibi üzüntüler mutlu anlardan daha kalıcı ve etkileyici.
• hastalık değildir. hikayenin hakettiği son mutlu sonsa eğer, mutlu sonla bitmesi normaldir ama hikaye başından sonuna kadar verdiği mesajı mutlu sonla final yapabilmek adına hiçe sayıyorsa o film/kitap beş para etmez.
  
  en yakın örneği de law abiding citizen'dır bu olayın. o muhteşem filme o sonu çekmek gerçekten çok büyük bir aptallıktı. f. gary gray'in eline ikinci bir v for vendetta fenomeni yaratma fırsatı geçmişken, yapa yapa "iyi film ya" yaptı herif. "hastalık" olarak adlandırılmış bu gerçeklikten biraz nasibini alabilseydi eğer, şimdi başlığında 3 değil 330 entry olabilirdi.
  
  otursun derdine yansın diyesim var ama zaten hala yanıyordur.