kendini anlamak

• herşeyi anlamak için başlanması gereken nokta.
• (bkz: know thyself)
• (bkz: ben/36)
• "anlamak bilmenin tersine bir bakima yasami kolaylastirmaktan cok guclestiren bir seydir. bilmek muktedir olmaktir; yapa-bilmektir. kendini anlamak ise basit bir aydinlanma anidir. ne care, kendini anlamak sadece guc bir sinavla karsi karsiya birakir ozneyi: kendini kabul etmek. bu gucluk de onceden kestirilemez.
  ...hakikat gerçeğin bilgisinin anlasilmasi ve kabul edilmesi deneyimidir. bu ise daha mutlu kilmaz insani, olsa olsa vahsi ve cocuksu acilarini biraz daha olgun biçimlere dönüstürür, boylece ozneyi kendini anlamlandiran varligi karsisinda daha az telasa kapildigi bir duruma ulastirir." - s.m. tura
• anlaşılmak için geçmeniz gereken yol.
• kimi zaman geçmişte sebebini bilmeden yaptığın ve kafana taktığın bir çok şeyi "gençtim, ergendim, cahildim, küçüktüm, kafam karışıktı, çok sinirlenmiştim, ne yaptığımı bilmiyordum" gibi kısmen doğru olan fakat çoğu zaman bahane olmaktan öte geçemeyen sorgulamalardır.
  
  genel bir kendini anlama durumu ise #6492288
• ne istediğini bilmek, hatalarını da kendine itiraf edebilmek, iyi ve kötü özelliklerinin farkında olmak ve yeri gelince en acımasız şekilde özeleştiri yapabilmekten geçer yolu.
  mutluluğa giden en kestirme yoldur, büyümektir kendini anlamak.
  
  (bkz: kendini tanımak)
• bir zamanlar çakalın biri ölü bir aslan görmüş.hikaye bu ya,bu aslanın postunu geçirmiş sırtına.ormanda 'ben aslanım,buranın kralı benim' diyerek dolaşmaya başlamış...ormanın kralı olan gerçek aslan ses çıkarmamış bu duruma...'tamam,aslan da sensin kral da ' demiş...gel zaman git zaman, aslan görünümlü çakalla gerçek aslan birlikte iken uzaklardan bir çakal uluması duyulmuş.aslan görünümlü çakal hemen kulakları dikmiş!.işte o anda gerçek aslan, çakalın ensesine yapışmış. 'ulan çakal oğlu çakal, ben senin çakal olduğunu en başından biliyordum,kendini ne zaman göstereceksin diye bekledim!.' demiş...
  
  bugün bu hikayedeki çakal benim...kendimi bu konuda iyi anladım...öğrencilik hayatım boyunca sırtımda aslan postu ile dolaşmışım.bugün, bu ana kadarki (3 farklı üniversitede okumuş,oldukça tecrübeli bir öğrenciyim) bilgi ve becerimi ölçecek belki de tek dersin final sınavında çuvalladım!..sınav anından beri başarısızlığıma kılıf bulmaya çalışıyorum ama olmuyor...anlaşılan uzaklardan çakal uluması çalınmış kulağıma..
  
  ilerde bu satırları yazdığıma pişman olurum umarım...gülerek okurum.ortada ne çakal ne de aslan postu varmış derim.işte o an 'kendimi anladım' sandım ama hala anlamamışım şeklinde bir edit döşerim...o ana kadar ise ensemde aslanın pençesi olacak, işte bunu anladığıma eminim...
  
  edit: imla
• kişinin hayata karşı nasıl duracağını belirler.ne istediğinin ve ne istemediğinin çok net farkında olan insanlar kendilerini anlamış ve ya anlamaya başlamış olan insanlardır.
• farkında olalım ya da olmayalım bu hayat bir "dedi/yedi" zincirleme fonksiyonlarından oluşuyor.sanki oluşan tüm olaylar farklı gibi,ama birkaç sayılı film dönüp duruyor biteviye.. aslında biraz dikkatle baktığımızda hepsinin "dedi/yedi"den ibaret olduğu anlaşılıyor.. üstelik bu, defalarca yüzlerce kere oluyor ama biz kendimiz sandığımız muhtelif "ben"lerimizle ve egomuzla öyle sarmaş dolaş olmuşuz, öyle erişilmez derin uykulara dalmışız ki bunu farketmek maalesef mümkün olamıyor..
  
  sibel atasoy