hayreti mucip

• alper canıgüz'ün oğullar ve rencide ruhlar adlı harika kitabındaki kansız celal karekterinin favori cümlesi. sokakta oyun oynayabilmiş, top tepebilmiş, mahalleler arası cenk edebilmiş (benimkisi biraz daha farklıydı, kendi mahalleme karşı da tek başına cenk edebilme) bir neslin lugatında çok acayip'in sokakçası. sokakların hatta mahalle aralarının bile artık çocuklar için hiç tekin olmadığı, giderek beton binaların, sitelerin (kurtarılmış arsalar) her yeri doldurduğu şehrimde o güzel neslin son evlatlarından olmanın şerefini hep yaşarım.
• ağzıma fena şekilde dolanan bir laf.
  olur olmaz her yerde kullanmaktayım. bazı yerlere çok da güzel oturuyor ama alakasız olduğu daha çok oluyor.
• (bkz: alper canıgüz)
• son dönemlerde pek çok entrynin sonunu süsleyen söz öbeğidir.
• insanoğlunun aslında maymunoğlu olduğunun kanıtı.
  malum maymunlu bir deney var. belli sayıda maymunun öğrendiği bir şeyi, bölgedeki bütün maymunlar, o alt sınıra ulaşıldığı anda otomatik olarak öğreniyor. biz insan maymunları da böyleyiz. bir laf, bir davranış alt sınır kadar kişi tarafından öğrenildikten sonra, birden herkese yayılıyor. çok acayip.
• alper canıgüz'ün romanındaki; 5 yaşında, beylik lafların sahibi, canı sıkılınca kanepenin altında pinekleyen alper kamu'nun güzelim ve cuk oturan lakabıdır.
• (bkz: fikirmuhendisifikri)
• nerede görsem seri eksilediğim kalıp.
• her yazdığı şeyde bunu kullanan kamili engellediğim söz.
  
  bıdı bıdı bıdı bıdı hayreti mucip..
  
  bıdı bıdı bıdı bıdı hayreti mucip..
  
  bu ne lan
• salak bi aktroll tarafından sıkça kullanılır.